piątek, 31 października 2014

Ty decydujesz

     Czy biegniesz lekko po falach, muskając tylko ich grzbiety, czy grzęźniesz zanurzony po pas, nie mając już sił na dalszą wędrówkę. Czy twoja droga wiedzie pod górę, pod wiatr, a słońce wypala źrenice? Czy zbiegasz z góry a wiatr wieje ci w plecy, pomagając w biegu a słońce miło ogrzewa całe ciało? To skrajne przykłady, nigdy nie jest tak dobrze by nie mogło być jeszcze lepiej, i nigdy nie jest tak źle, by nie mogło być jeszcze gorzej. Klucz do WSZYSTKIEGO tkwi w nas samych, w naszych głowach. Tragedia nie jest tragedią, gdy TY nie odczuwasz jej jako tragedii, szczęście nie jest szczęściem, gdy nie jest TWOIM szczęściem. Ty jesteś kluczem i sprawcą, ty jesteś oscylatorem i miernikiem, ty czułym odbiornikiem. Tylko Ty wiesz co dzieje się w twej głowie, myślach i uczuciach i tylko Ty możesz znaleźć każde rozwiązanie, musisz tylko CHCIEĆ je znaleźć. Pewien mędrzec wschodni (ciekawe że nie ma mędrców zachodnich, na zachodzie są filozofowie, a to nie zawsze jest synonim mądrości), w reakcji na narzekania swego ucznia na otaczającą rzeczywistość, chwycił go mocno za włosy i ciągnął. Uczeń, co naturalne, próbował się wyrwać, powodując swe jeszcze większe cierpienie. 
- Mistrzu, co robisz? To boli !!
- Nie szarp się, nie będzie bolało.
Nie szarp się więc. Walcz, ale się nie szarp. Czasem trwanie to też walka. Gdy wyznaczysz sobie cel, możesz podjąć walkę. Gdy go nie masz, będzie to tylko szarpanina z rzeczywistością. Gdy go nie masz, to skąd masz wiedzieć co robić? Ty jesteś kluczem i sprawcą ...... Nikt za ciebie go nie wyznaczy, bo wówczas nie będzie on Twoim celem. Ty i tylko Ty możesz to zrobić. Ty możesz też go zmienić, bo Ty decydujesz. Dla siebie jesteś najważniejszy. Jak możesz pomagać innym, gdy nie umiesz pomóc sobie? Jak możesz pogodzić się ze światem, gdy nie możesz pogodzić się ze sobą? Nie szarp się, wytrwaj, potem zacznij ciągnąć w określoną stronę, stracisz mniej sił a efekt będzie o wiele lepszy. 
Może wystarczy jedno silne, bolesne, ale przez chwilę, szarpniecie i uwolnisz się? 
Ty decydujesz. 
Może trzeba tylko wytrwać a uchwyt sam zelżeje? 
Ty decydujesz.
To Ty zdecydujesz o rozwiązaniu.
Ja decyduję o tym co czytam :)
     Cytat wybrany dziś pokazuje że warto czytać. Warto czasem przedrzeć się przez zewnętrzna otoczkę sensacji i wulgaryzmów, warto odrzucić powierzchowne oceny, by znaleźć ukrytą pod tą rzucającą się w oczy skorupą, mądrość i budującą wiarę w siłę szczerego słowa.
     "Kiedy spoglądam w tę tylekroć pierdoloną kurewską pizdę, czuję pod sobą cały świat, świat rozchwiany i rozsypujący się, świat zużyty, wypolerowany jak czaszka trędowatego. Gdyby znalazł się człowiek dostatecznie śmiały, by powiedzieć wszystko, co sądzi o tym świecie, nie pozostawiono by mu pod nogami ani piędzi ziemi. Kiedy pojawia się człowiek, świat go przytłacza i łamie mu kark. Zbyt wiele przegniłych filarów stoi wciąż nietkniętych, za dużo jest ropiejącego człowieczeństwa, by człowiek mógł rozkwitnąć. Nadbudowa jest kłamstwem, a baza opiera się na potężnym, przyprawiającym o drżenie strachu.  Jeżeli w interwałach wieków naprawdę pojawi się człowiek pełen głodu i desperacji, człowiek gotów przewrócić świat do góry nogami, by stworzyć nową rasę, miłość, którą niesie światu, zamieni się w żółć, a on sam - w bicz Boży. Jeżeli czytając książkę, od czasu do czasu napotykamy strony, które eksplodują, stronnice, które nas ranią i przypalają, wywołują jęki, łzy i przekleństwa, wiedzcie, że napisał je człowiek o wyprostowanym grzbiecie; człowiek, którego ostatnią linią obrony są słowa, a słowa te są zawsze mocniejsze od kłamliwego, łamiącego karki ciężaru świata, silniejsze od trybów i kół wynalezionych przez tchórzy po to, by złamać ten cudowny twór, jakim jest osobowość. Gdyby jakiś człowiek ośmielił się kiedyś przełożyć wszystko, co nosi w sercu, zapisać to, w czym naprawdę zawiera się jego doświadczenie, co jest jego najprawdziwszą prawdą, sądzę, że wówczas świat by się roztrzaskał, rozleciał na drobne kawałki, i żaden bóg, żaden wypadek, niczyja wola nie byłyby w stanie pozbierać tych skorup, tych atomów, tych na pozór niezniszczalnych elementów, z których się składał."
Henry Miler "Zwrotnik Raka"


*****
Raporty z muzycznych przesłuchań
     Zapraszam na kolejną porcję muzyki której słuchałem i którą chcę się z tobą podzielić. Słuchanie muzyki, to w moim przypadku czynność permanentna. 
Zaczynam od czarnych, winylowych płyt.
Muzyka spod igły
     Tu rozwiązał się woreczek bluesowy. Jeszcze nie worek, ale kolekcjonerska żyłka znowu się we mnie obudziła. Pierwsza spod igły wyszła .... pierwsza płyta Fleetwood Mac z 1968 roku, stare wydanie z Holandii. To bluesowe wcielenie, które było pierwotne i czysto bluesowe, lubię bardzo. Późniejszych, tych popowych losów grupy nie śledziłem. Wszystkie płyty z Peterem Greenem biorę w ciemno. 
     Trochę blues, trochę country, ale przede wszystkim spokojne ballady, to cechy utworów J.J. Cale'a. On już od nas odszedł, ale nagrania pozostały. Piękne utwory, brzmiące jak szkice wstępne, znane z innych wykonań, mało znane z oryginałów. Wspaniałe na spokojne i niespieszne popołudnia i wieczory. J.J. Cale "Okie" z 1973 roku.
J.J. Cale - I'll Be There (If You Ever Want Me)
J.J. Cale - Cajun Moon
J.J. Cale - Anyway The Wind Blows
J.J. Cale - I'd Like To Love You Baby
     Z czarnych pereł od od ewce, płyta z dosłownie czarną muzyką. Banda Music Central-African Republic. Nagrania etnicznej muzyki z centralnej Afryki dokonane w latach 1964-1967. Da się przetrzymać (a nawet zainteresować), ..... jako ciekawostkę, bo nasze tradycje muzyczne są bardzo dalekie od nagrań z płyty, ale przecież warto poznawać inne kultury.
Banda Polyphony (Central Africa)
Central African Republic Music and Images



Muzyka Łazienkowa
     Czyli ta odtwarzana w łazience podczas prysznica i ćwiczeń. Wszyscy trzej faceci (ja, Łukasz, Piotr) mają tę przypadłość, że gdy są w łazience, jest bardzo głośno.
     Dalszy ciąg łojenia Queens Of The Stone Age. Tym razem z pierwszej płyty QOTSA z 1998 roku. Jeszcze dość ciężko po-Kyuss'owo, ale już wciągająco.
QOTSA - Regular John
....... This life is a trip when you're psycho in love ......
QUOTSA - You Can't Quit Me Baby
     Ponieważ QOTSA dobrze się sprawdza przy ćwiczeniach, kolejna płyta w łazienkowy odtwarzacz. "Lullabies To Paralyze" z 2005 roku, mniej stonerowo, bardziej rockowo.
QOTSA - In My Head
QOTSA - Little Sister
QOTSA - Skin On Skin
     Ale jak ta lewacka muzyka, sprawdza się przy ćwiczeniach !!!!. Można powtarzać serie bez końca :) Rage Against The Machine z pierwszej płyty z 1992 roku.
Wiesz jak dobrze krzyczy się to razem z Zackiem ....
Yeah! Come on!
Fuck you, I won't do what you tell me
Fuck you, I won't do what you tell me
Fuck you, I won't do what you tell me
Fuck you, I won't do what you tell me
Fuck you, I won't do what you tell me
Fuck you, I won't do what you tell me
Fuck you, I won't do what you tell me
Fuck you, I won't do what you tell me
Fuck you, I won't do what you tell me!
Fuck you, I won't do what you tell me!
Fuck you, I won't do what you tell me!
Fuck you, I won't do what you tell me!
Fuck you, I won't do what you tell me!
Fuck you, I won't do what you tell me!
Fuck you, I won't do what you tell me!
Fuck you, I won't do what you tell me!
Motherfucker!
Uggh!
RATM - Killing In The Name
RATM - Bullet In The Head

Ależ się wyskakałem !!!!

Muzyka Powszednia
     Tu dość mocno alternatywnie, a nawet punkowo. Zacząłem w pracy od The Birthday Party "The John Peel Sessions" z 2001 roku. Nagrania pochodzą z początku kat 80-tych. Cóż to za zespół? Australijski, post punkowy, bez sukcesu, ale o dużym wpływie na muzykę rockową. Wielu artystów wymienia go jako swą inspirację. A najsłynniejszym chyba członkiem jest Nick Cave. Posłuchaj nagrań z płyty, która nigdy wcześniej się nie ukazała. Dopiero po 20-stu latach od nagrań :
The Birthday Party - Peel Session 1980
The Birthday Party - Peel Session 1981
     Potem był już czysty punk. "Bedtime For Demokracy" Dead Kennedys z 1986 roku. Ostatnia płyta tej legendarnej formacji. Bardzo zaangażowane teksty i ostra muzyka, trochę teatru, trochę kabaretu, to jedna z mych miłości ;)
Dead Kennedys - Take This Job and Shove It
Dead Kennedys - Macho Insecurity
Dead Kennedys - Anarchy For Sale
Dead Kennedys - Chickenshit Conformist
     Płyta związana z Dead Kennedys, bo firmowana nazwiskiem lidera. Jello Biafra "I Blow Mind For A Living" z 1991 roku. Ważny dopisek na okładce " Spoken Word Album #3", bo jest to płyta gadana. Jello prezentuje swoje zdolności lektrorskie?, pisarskie?. Nagrane na żywo "felietony" na różne tematy, wygłaszane do publiczności jak płomienne przemówienia. Ciekawe i ..... zabawne.
Jello Biafra - Running for mayor
Jello Biafra - Running for Mayor. Part 2
     Po tych muzycznych punkowych i gadanych punkowych klimatach, przeskoczyłem na bluesa. Współczesny, nowoczesny i łatwy w odbiorze blues. Sprawdza się w samochodzie. The Hollywood Blue Flames "Soul Sanctuary" z 2005 roku.
The Hollywood Blue Flames - Nitwit
The Hollywood Blue Flames - I'Am Lucky, Lucky Man
     Po bluesie, znowu zupełnie inna muzyczna beczka. Komercyjne, ale na nieosiągalnym dla wielu poziomie. Ja tę płytę lubię, właśnie ze względu na przebojowość. YES "90125" z 1983 roku. Jakież było zaskoczenie, ale pozytywne, po wydaniu tej płyty .... nóżki same chodzą i wrócił Anderson.
Największy przebój z płyty:
YES - Owner Of A Lonely Herat
Ulubiony wokalnie przebój (jak można bawić się głosami):
Yes - Leave It
     Ulubiony, bo ..... przyciężkawy, umieją zagrać ciężej niż zwykle .... się dzieje przy słuchaniu w samochodzie !!!!! ;) ....
"We'll be waiting for the night
We'll be waiting for the night to come !!!!!!!!"
Yes - City Of Love
     Sięgam jeszcze dalej w przeszłość. Wydana w 1967 "The Velvet Underground & Nico". Dziś podziwiana i kultowa, gdy się ukazała, była tak inna niż wszystko, że stała się zupełną klapą finansową i została wycofana ze sklepów. Członkiem Velvet Underground był jeszcze wówczas Lou Reed. Do dziś niektóre kawałki robią wrażenie:
The Velvet Underground - Heroin
The Velvet Underground - Venus In Furs
The Velvet Underground - Sunday Morning
The Velvet Underground - I'm Waiting for the Man
     Polski rock progresywny lat 70-tych to przede wszystkim SBB. To chyba jedna z lepszych, a moich ulubionych na pewno, ich płyt. Wydana w 1981 roku "Memento z banalnym tryptykiem". Tytułowa suita ze strony B, czarnej płyty:
SBB - Memento z banalnym tryptykiem
     Pod koniec tygodnia powrót do muzycznej jatki. Yat-Kha – grupa muzyczna z Republiki Tuwy. Łączą tradycyjne melodie i śpiew gardłowy (chöömej) z ciężkim punkowym brzmieniem. Co jakiś czas wracam z przyjemnością do tej oryginalnej muzyki i śpiewu. Mam ochotę nauczyć się tej techniki, muszę poszukać .... Płyta "Yat-Kha in Europe Live 2001 - Bootleg" .... nagrania koncertowe, ale nie koniecznie z tej płyty :
Yat-Kha - Uzhar LaBar
Pełna psychodelia ;) :
Yat-Kha (Ят-Ха) - Я родом из Таинства Черного Неба
     Na koniec jeszcze jedno samochodowe łojenie. Mam do nich słabość, a szczególnie do wokalu i nic na to nie poradzę, mogę tylko słuchać i śpiewać (wyć) za kierownicą, prowadząc samochód. Czwarty album tych Brytyjczyków i ten którego kiepska sprzedaż zdecydowała o rozpadzie grupy. Bush "Golden State" z 2001 roku. Ciężko i melodyjnie, tak grali. W 2011 roku nastąpiła reaktywacja. 
Bush - The People That We Love
Takie łojenie baaaardzo lubię:
Bush - My Engine Is With You
A tak ładnie zaczyna się ta płyta:
Bush - Solutions
Do klika za tydzień ;)

czarT


piątek, 24 października 2014

Tydzień pytań

     Na razie wystarczy zdjęć. Mam ich jeszcze setki, ale zostawiam na zimowe wspomnienia. No dobrze, jeszcze jedno .... czarT wędrowniczek ;)




     Tydzień pełen pytań. Tydzień przemyśleń i szukania odpowiedzi, czyli zwykły tydzień. Najlepszym miejscem do usłyszenia pytań jest dach. Pokonywanie własnych lęków jest dobrym preludium do słuchania tego ..... co nas otacza i wypełnia. I usłyszałem parę interesujących, bo bez odpowiedzi. Takie są najlepsze bo zmuszają do ich szukania, a dach jest najlepszym miejscem do ich usłyszenia. W zapadającym zmroku walcząc z lękiem wysokości nadstawiasz uszu i słyszysz ..... czy można nie lubić ludzi i chcieć ich dobra. Czy myślenie unieszczęśliwia. Czy lepiej być nieświadomym i szczęśliwym, czy zyskać świadomość i zawsze już męczyć się z pytaniami. Czy warto "walczyć" o wolność ludzi, którzy nawet nie wiedzą że jej nie mają, bo zyskując ją nie zaznają już spokoju. Co znaczy być wolnym ........ Dziękuję że mogłem je usłyszeć w zapadających ciemnościach. Pytania smakują najbardziej gdy wywołują ciszę, gdy zaczynasz myśleć, a nie automatycznie udzielać zgodnych ze schematem odpowiedzi. Dziękuję .......
     Dzisiaj chcę się z tobą podzielić wrażeniami z dwóch obejrzanych filmów i szczerze je polecić.
     Pierwszy z filmów obejrzeliśmy w kinie. Rzadko się tam wybieram, ale czasem jednak trzeba wyjść za swoje ogrodzenie, znaleźć bramę w ścianie i wyjść przez nią na zewnątrz. Filmem było "Miasto 44". Zrobiony przez młodych, o młodych i dla młodych. Najważniejsze że nie jest filmem martyrologicznym i historycznym. Opowiada historię z punktu widzenia jednostki, czyli w najciekawszy dla mnie sposób. Są sceny (kanał po wybuchu granatu) które zrobią wrażenie tylko w kinie. Nie ma bohaterów bez strachu, bo jeśli go nie odczuwasz, szybko giniesz. W śmierci nie ma żadnego patosu, nie ma czasu na patriotyzm, zdarza się czas na odwet, jest strach i otępienie. Film który robi duże wrażenie i na prawdę trzeba go obejrzeć. Rodzi wiele pytań. To o sens tego wszystkiego też.
     Drugim filmem który zrobił na mnie wrażenie, jest serial amerykański "Fargo". Tak, tak, zbieżność z tytułem świetnego filmu braci Coen nie jest przypadkowa. Oparty na tych samych motywach, prezentuje bardzo podobny klimat. Przedstawia amerykańską prowincję w bardzo krzywym zwierciadle. Trudno znaleźć w nim postać która nie była by idiotą. Jedyną myślącą i inteligentną osobą wydaje się być (po dwóch odcinkach), mieszający zdrowo w rzeczywistości i głowach mieszkańców miasteczka, morderca, grany rewelacyjnie przez ..... Boba Thorntona. Czarny humor leje się z ekranu wraz z krwią ofiar, a jeden z głównych bohaterów to traci to zyskuje (pozorną) kontrolę nad wydarzeniami, za podszeptem i przy "pomocy" Thorntona. Trudno też nie wspomnieć o policjantce prowadzącej śledztwo, którą nie sposób "oskarżyć" o przebojowość, ale jako jedna z niewielu postaci, również potrafi myśleć. Dawno tak dobrze się nie rozerwałem przez ponad dwie godziny, bo tyle trwały pierwsze dwa odcinki pokazane w Ale Kino+. Ale nie wierz proszę memu gustowi .... bo nie wiem czy ciebie to rozbawi.

*****
Igłą po rowkach
W muzycznym ciągu nadal z Mozartem. Na czarnych płytach mam na prawdę dużo klasyki. Tym razem Wielka Msza c-moll ..... też to kiedyś śpiewałem (jak Requiem). Mozart - Grosse Messe c-moll z z wiedeńskim chórem i berlińskimi filharmonikami pod batutą Herberta Von Karajana i z udziałem Barbary Hendricks (piękny sopran).
Mozart - Grosse Messe c-moll - Kyrie
Czarna płyta wciąż kusiła klasyką, więc tym razem Verdi. Wielkie i podniosłe i wspaniałe Requiem, też pod batutą Herberta Von Karajana ..... i ten boży gniew ....
Verdi - Dies Irae
Trochę nutek i libretta? ... Proszę :
Giuseppe Verdi - Requiem - Libera Me
I z zupełnie innej beczki. Stare wydanie (pierwsze, oryginalne, trzeszczące) czerwonych Gitar "To właśnie My"  z 1966 roku i nie trzeszcząca reedycja z .... nie wiem którego roku, żadnej informacji na płycie. Nigdy tego za bardzo nie słuchałem, ale na fali resentymentów ..... trochę popląsałem 
Czerwone Gitary - To właśnie my
Czerwone Gitary - Nie zadzieraj nosa
I inny rarytasik od Ewy (ewce). Roy Harper "The Sophisticated Beggar" , oryginalnie ukazała się w 1966 roku, winylowa, ustereofoniczniona reedycja z 1972 roku. Doceniany przez muzyków (udział wokalny w "Have a Cigar", Zeppy złożyły mu hołd nagrywając "Hats Off to (Roy) Harper"), nigdy nie zdobył większej popularności, a chyba szkoda. Uważany za wielkiego wirtuoza gitary klasycznej, ceniony za poetyckie teksty. Posłuchajcie tych nagrań z jego pierwszej płyty:
Roy Harper - Sophisticated Beggar
Roy Harper - ForeverI płyta która bardzo mnie ucieszyła, też w darze od Ewy. Jedna z MOICH płyt wszech czasów, Joni Mitchell "Mingus" z 1979 roku. Hołd złożony Charles'owi Mingus'owi .... Wielki ładunek emocji i jazzowy psychodeliczny odlot (przynajmniej mój). Uwielbiam !!!! A co tu dużo gadać, wystarczy podać skład muzyków z okładki:
Joni Mitchell - guitar, vocals 
Jaco Pastorius - bass, horn arrangement on "The Dry Cleaner from Des Moines" 
Wayne Shorter - soprano saxophone 
Herbie Hancock - electric piano 
Peter Erskine - drums 
Don Alias - congas 
Emil Richards - percussion
Niech będzie wersja koncertowa :
Joni Mitchell - God Must Be A Boogie Man
Wycie wilków ...... no jak może mi się nie podobać ....
Joni Mitchell - The Wolf That Live In Lindsey
Jeszcze jedna płyta od Ewy, Joni Mitchell "Hejira". Płyta wydana trzy lata przed "Mingusem". Gitara i głos, urzekająca liryka (hejira oznacza podróż) i bas Jaco Pastoriusa w kilku kawałkach.
Joni Mitchell - Coyote
Joni Mitchell - Hejira

*****
Raporty z muzycznych przesłuchań
      Może na początek muzyka łazienkowa. W łazience mamy odtwarzacz do płyt, no bo jak tu brać prysznic bez muzyki. Jeżeli w łazience łoi muza że trudno w domu wytrzymać, znaczy to tyle, że któryś z facetów (a jest nas trzech) jest w łazience i ..... przeważnie bierze prysznic, choć czasem też ćwiczy i.t.d. .... Wszyscy mamy tę przypadłość muzyczną. W tym tygodniu któryś z synów zostawił w odtwarzaczu Queens Of The Stone Age "Songs For The deaf", więc ryczało to właśnie. Niektóre numery mają rytm jakby stworzony do ćwiczeń ;) No to robimy pompki .... setka pęknie?
A jak się ćwiczy przy walczyku?

     Tydzień muzyczny rozpocząłem mistycznie. Alikwotowa jatka ;) Yat-Kha z płyty "Dalai Beldiri", rok 1999. Ta płyta to przede wszystkim TEN numer, od którego nie mogę się uwolnić.




Yat-Kha - Sodom i Gomora

Ale przecież są i inne na tym krążku:
Yat-Kha - Dyngyldai
     Kolejna płyta Yat-Kha'i to dalekowschodnie wersje światowych "przebojów" muzyki rockowej. Przy kilku mam mieszane uczucia, ale wybieram te których słuchałem z zainteresowaniem. Yat-Kha "Re-Covers" z 2005 roku.
Yat- Kha - In A Gadda Da Vida
Yat-Kha - Love Will Tear Us Apart (Joy Division)
      Po podróżach dalekowschodnich, wracam do naszych zachodnich smutków. Blues na niezły i silny głos damski. Sandra Hall "One Drop Will Do You" z 1997 roku. Kawał kobiety, kawał głosu i kawał niezłej bluesowej jazdy:
Sandra Hall - Use What You Got
Sandra Hall - Find You A Job
     Nadal nurzałem się w bluesie. Kolejna płyta Buddy Guy & Junior Wells "Drinkin' TNT' Smokin' Dynamite". Dość wybuchowe menu na gitarę dwa głosy i harmonijkę z towarzyszeniem zespołu i .... Bill'a Wyman'a. Koncert z Montreux z 1974 roku. Bluesowe do granic bluesa ;) Aaaaa tam cały album :
BUDDY GUY & JUNIOR WELLS -Drinkin' Tnt 'N' Smokin' Dynamite(FULL ALBUM)
     Wciąż bluesowym tropem. Kolejna płyta solowa Buddy Guya "Bring 'Em In" z 2005 roku. Tę lubię mniej, bo ..... nagrana z gwiazdami (Keith Richards, Carlos Santana, Tracy Chapman, John Mayer, Anthony Hamilton and Robert Randolph). Ładnie, czysto, brak tego czego szukam, ale przecież nie źle. Wolę jednak te surowe płyty, choć doceniam wysiłek w popularyzacji bluesa. 
Czy to Carlos Santana , czy Buddy?
Buddy Guy - I Put A Spell On You feat. Carlos Santana
Buddy Guy - The Price You Gotta Pay (featuring Keith Richards)
Buddy Guy - Now You're Gone
     Nasłuchałem się bluesa, czas na uderzenie w łeb. Głośno, dynamicznie, punkowo. Amerykański punkowy, Hüsker Dü z płyty "Zen Arcade" z 1984 roku. "Zen Arcade" jest albumem koncepcyjnym przedstawiającym historię młodego chłopaka, który opuszcza dom, by w obliczu otaczającej go trudnej rzeczywistości odnaleźć swoje miejsce w życiu. Pozwolił on grupie zaistnieć poza środowiskiem punkowym i uważany jest za największe ich osiągnięcie.
Hüsker Dü - Something I Learned Today
Hüsker Dü - Turn On The News
Hüsker Dü - Chartered Trips
     I zespół który dobrze się zapowiadał, nagrał dobrą płytę i .... sam nie wiem co ;) Ta płyta podoba mi się, a innych nie znam, co też o czymś świadczy. Yeah Yeah Yeahs, czyli wokalistka i pianistka, gitarzysta i keybordzista i inni dobierani muzycy. Muzyka alternatywna i dynamiczna. Yeah Yeah Yeahs z drugiej w dyskografii płyty "Show Your Bones" z 2006 roku.
Yeah Yeah Yeahs - Cheated Hearts
Yeah Yeah Yeahs - Phenomena
     Alternatywnie i alternatywnie ..... wystarczy !! Było też art-rockowo. Płyta mało znana, bo dość trudna, choć bardzo znanego zespołu. Yes "Tales From Topographic Oceans" z 1974 roku, reedycja z 2013. Na czarnym krążku były to dwie płyty, po jednym utworze na każdej stronie, czyli cztery suity. Na płycie CD dodano dwa bonusy (nagrania na żywo ze studia, czyli dość surowe wersje dwóch utworów) I też są to dwie płyty ... CD. Ja tę płytę bardzo lubię, za jej nieprzystępność i ..... melodyjność (chwilami) z wokalem Andersona. Ale z moich znajomych i bliskich, tylko ja. Słucham więc SAM ;) .... ty też możesz .... ooot taki 21-minutowy utworek ;)
Yes - Ritual (Nous Sommes Du Soleil)
     Jeszcze trochę polskiej progresji (?), reedycja dwóch płyt SBB na jednym krążku CD. Płyty SBB "Nowy horyzont" i "Pamięć" (styczeń i październik 1975 roku), czyli płyty 2 i 3 w dyskografii. "Nowego horyzontu" nie lubię, ale "Pamięć" to moja ulubiona płyta. Piękny przykład że niektórzy polscy muzycy byli na światowym poziomie (w przeciwieństwie do realizatorów). "Pamięć" to tylko trzy utwory, ale jak tu przejść obok nich obojętnie. Ja nie umiem i zawsze się wzruszam i śpiewam razem ze Skrzekiem : "wspominam słodkie dni ......."
SBB - W kołysce dłoni Twych (Ojcu)
SBB - Z których krwi krew moja     
     Na koniec była płyta, którą jak wkładałem do odtwarzacza to się cieszyłem, jak wyjmowałem .... to już mniej. Zirytowały mnie teksty .... po co ja ich słucham i staram się zrozumieć? .... zirytowały nie, może ja mało rozumiem, może dawniej rozumiałem mniej, kiedyś tego nie słyszałem i bardzo ich lubiłem, teraz mam mieszane uczucia. Może mnie przekonasz? Ta płyta to Róże Europy  "Stańcie przed lustrami" z 1989 roku. To chyba pamiętasz, ...... te są dobre i za te numery ich jednak lubię ;)
Róże Europy - List do Gertrudy Burgund
Róże Europy - Stańcie przed lustrami

Do klika za tydzień .....
czarT


piątek, 17 października 2014

"Z buta" po Lesbos.

Witam,  zapraszam na małą przechadzkę :) 

Przejdziesz się ze mną?


Może i pięknie nie wyglądają,  ale jak smakują!!!



Lesbos, Molivos, hotel Olive Press

Popołudnie na plaży

Hotel Olive Press, widok z Molivos


"Już się zmierzcha" w porcie ......
......  a swoją drogą, jeden z piękniejszych psalmów


Nabrzeże o zachodzie słońca


Pusta ławeczka ...... czeka na ......

...ładnie?


Widok z balkonu godny pozazdroszczenia 


"Port to jest poezja ......" 


Po zachodzie


Wieczorny połów


Wieczorne Molivos od strony portu


.........


Przed burzą


Living room?




Widok z zamku


Miasteczko Molivos u stóp


.......


Wulkaniczna część wyspy .... osty patrzą w dal


Ja wciąż walczę .....


..... a ja już się poddałem


Krajobraz wulkaniczny


Pocztówka z wakacji ...


Na rozstajach ...


Spokój


Pocztówka z wakacji .... 2


Pięknie ....

*****
Igłą po czarnych rowkach
Zdradzę ci że płyt mam coraz więcej. Dziękuję Ewce za pudło zakurzonych, czarnych rarytasów ;) Będzie z tego rozkosz .... przy słuchaniu ;)
Czarna płyta, czarny blues, to pasuje. Buddy Guy "Damn Right, I've Got The Blues" z 1991 roku. Klasyka i klasa. Buddy jeszcze pokrzykuje przy śpiewaniu ...
Przejrzałem swoje stare analogi z klasyką. Była tam między innymi ta płyta (nic dodać nic ująć): Mozart REQUIEM - Wiener Philharmoniker - Herbert Von Karajan
Posłuchaj tych "koroneczek":
Mozart - Requiem - Kyrie
A ten piękny fragment, nie masz ciarek? .... Lacrimosa zaczyna się od 2:20
Mozart - Requiem - Lacrimosa
Boisz się takiego gniewu?
Mozart - Requiem- Dies Ire
Ja nie ..... ale muzyka porusza wyobraźnię.
*****
Raporty z muzycznych przesłuchań
Koniec zeszłego tygodnia i początek nowego upłynęły przy muzyce Michaela Wollnego. To niemiecki pianista jazzowy, urodzony w 1978 roku, więc jeszcze młody? Niby zimna muzyka a pełna wewnętrznego żaru. Nagrywa dla wytwórni ACT, co jest synonimem jakości. Muzyka na klasyczne trio. Może nie nowatorska ale miła dla ucha i duszy. Jazz w rockowych rytmach (posłuchajcie perkusisty, to jest rock). Dwie płyty w odtwarzaczu. 
Michael Wollny Trio "Weltentraum" z 2014 roku:
MIchael Wollny's [em] "Wasted & Wanted" z 2012 roku:
Punk jest wszędzie, nawet w tajdze ;) W tytule płyty jest punk, ale muzyka dużo "obszerniejsza". Z dalekiej Tuwy, syberyjska tradycja wymieszana z nowoczesnością podejścia do tematu i przyciężkawym brzmieniem. Yat-Kha "Yenisei Punk" z 1995 roku. Śpiew gardłowy (alikwotowy) oczywiście jest !!
Yat-Kha - Karangailyg Kara Hovaa
Yat-Kha - Kaa-Khem
Jeszcze jedna płyta (ale nie ostatnia) Yat-Kha. Tym razem z muzyką elektroniczną a nawet industrialną, co w połączeniu z tradycyjnymi śpiewami tworzy interesującą mieszankę .... wybuchową ;) Yat-Kha "Tundras Ghosts" z 1997 roku:
Yat-Kha - Haiyr-Ryfn(Mountian Spirit Hyder)
Yat-Kha - Tundra's Song (Epilog)
Kolejna słuchana płyta, też do "normalnych" nie należy. Zespół jazzowy nagrywający dla Metal Blade Records. Wytwórnia zobowiązuje i panowie grają METAL-JAZZ, czyli jazz z metalową energią i potęgą dźwięku ! Dla mnie bomba. To już druga ich płyta. Trioscapes "Digital Dream Sequence" z 2014 roku .... świeżynka !!
Płyta szwedzkiego gitarzysty jazzowego, najbardziej znanego jako członek ostatniego kwartetu Oscara Petersona. Solidny gitarowy jazz .... dobra, dobrze się słucha ;) Ulf Wakenius plays the music of Esbjorn Svenson "Love is real" z 2008 roku. Pierwowzór bardzo dobry, nie sposób zmarnować?
Ulf Wakenius - Seven Days Of Falling
Ulf Wakenius - Elevation Of Love
Jeszcze jedna płyta Gov't Mule. Tym razem zapis koncertów w Polsce, w klubie Palladium w 2006 roku. Świetni jak zwykle !! Gov't Mule "Take It Higher, Palladium Club Warsaw, Poland, 07.12.06" - 3 CD.
Gov't Mule Going to Warsaw Blues - Let it Rock - Warsaw Blues
Więcej nagrań z Palladium nie znalazłem, więc coś starego, co LUBIĘ !!!!!
Gov't Mule - Mule
Tej płyty zacząłem słuchać i nie mogłem się od niej uwolnić. Ten jeżdżący na wózku weteran brytyjskiego rocka progresywnego wydał bardzo dobrą i osobistą płytę. Jest na niej i rock i pop i jazz w bardzo dobrej mieszance. Robert Wyatt "Comicopera" z 2007 roku. Ale bądźmy poważni .....
Robert Wyatt - Be Serious
Robert Wyatt - Hasta Siempre Comandante
Ładne że aż strach ;)
Robert Wyatt - Stay Tuned


Do klika za tydzień 


piątek, 10 października 2014

O muzyce, o "niewykonalnych" zadaniach, o kotach ....

Dialogi od czarTa
- Cześć Krzysiu, coś taki skwaszony, czy wszystko u ciebie w porządku?
Widzę gest (ale nie wulgarny) wskazujące na to że nie ....
- A co u ciebie?
- U mnie wszystko dobrze, a będzie jeszcze lepiej !!
- Jak ty to robisz, skąd ten nienaturalny optymizm?
- Po prostu regularnie biorę leki.
*****
Piszę tę notkę a w tle sączy się jazz z płyty Michalell Wollny Trio. Pięknie się sączy jak większość płyt wytwórni ACT. Ale refleksje nie są radosne. Jazz stracił swą elitarność i stał się muzyką przystępną a wręcz popową. Nie podoba mi się to. Ja lubię jak muzyka mnie trochę wytarmosi, zmusi do wysiłku i myślenia. Gdy pięknie sączy się w tle, przestaję słuchać, przestaję ją czuć, a myśli biegną w zupełnie inne rejony. Czasem potrzebuję i tego, ale to nie jest słuchanie muzyki, to nie jest odczuwanie muzyki, to nie jest jej przeżywanie. Ona tworzy wówczas tylko tło do innych działań umysłu. Najbardziej lubię gdy jej intensywność przenosi mnie w inne wymiary, gdy poprzez odczuwanie dźwięków mogę otrzeć się o inną rzeczywistość. Ale zdarza się to coraz rzadziej, nie ma na to czasu .... Oooo, w końcu na płycie zaczęło się coś dziać, dobrze dziać, można słuchać ;) 
Jeszcze jedna muzyczna dygresja. Właśnie słyszałem w radiu zapowiedź PIOSENKI z nowej, jeszcze nie wydanej płyty Pink Floyd. Kiedyś ta grupa grała UTWORY, dzisiaj nagrywa piosenki.
*****
Pytasz co słychać? Jest dobrze a będzie jeszcze lepiej, ze wszystkim. W pracy chodzenie, bieganie, wsypywanie, wysypywanie, przesypywanie, podchody, knowania, intrygi, nagonki, śledztwa, awarie, usuwanie, tępienie, ściganie, dochodzenia, rozgrywki personalne, zjebki ..... czyli normalnie. Doświadczenie pokazuje że nie ma zadań nie do wykonania, więc wykonuję. Cały sekret tkwi w podejściu do każdego problemu. Nie ma sensu tracić energii i czasu na udowadnianie sobie i całemu światu, że czegoś nie da się zrobić, nawet jeżeli czujesz że na prawdę się nie da. Wystarczy tę energię skierować na planowanie i wykonanie zadania. I nigdy nic na prędko i bez głowy. Trzeba usiąść i najlepiej na piśmie "rozpracować" problem. Zastanowić się co jest ci potrzebne do wykonania i zacząć realizację od przygotowań do działania, a nie działania bez przygotowania, bez sensu. Określić, nawet w punktach (choć od czasu szkoły średniej mam uraz do przygotowania tematu w punktach, bo kiedyś napisałem wypracowanie w punktach i innowacyjność podejścia do formy wypracowania nie została to przez polonistkę doceniona) poszczególne etapy i terminy ich osiągnięcia. Co jest potrzebne na każdym etapie i co musi być osiągnięte, by rozpocząć realizację następnego. Każdy problem tak opracowany wydaje się mniejszy i dużo łatwiejszy do rozwiązania. A potem wystarczy już tylko, z całą energią, zająć się realizacją i odfajkowywaniem osiągnięcia kolejnych punktów swego planu. Gdy masz do przeniesienia dwustu-kilowy worek nie szarp się z nim w całości, bo go nie udźwigniesz.. Gdy rozsypiesz go na dwadzieścia 10-kilowych porcji i zajmiesz się przenoszeniem każdej z nich po kolei, osiągniesz cel w dłuższym czasie, lecz bez wysiłku. Ciężar worka cię nie przytłoczy.
Mówi się dużo o empatii. Ja w pracy nie mam problemu z jej brakiem, mam problem z jej nadmiarem. Jednym słowem, nie potrafię być bezdusznym skurwysynem, choć wciąż próbuję. Oto mój problem.
*****
Ale miało być o kotach, wróćmy więc do nich. Ja wracam do greckich wspomnień.
Wyspę Lesbos odbierałam jak koci raj. Wszędzie ich pełno. Siadasz w knajpce, lepiej sprawdź czy na stole nie ma kota, czy nie ma go pod stołem, czy na nim nie siadasz, bo wyleguje się na krześle. Jeśli zaczynasz jeść, możesz mieć niemal pewność że za chwilę jakiś koci "żebrak" usiądzie obok i patrząc ci w oczy będzie cicho pomiałkiwał, czekając co skapnie mu z twych rąk. I często skapuje, a on nadal siedzi i siedzi i czeka, jakby dawno nic nie jadł, choć jego tłuste boczki przeczą tej tezie. Gdy nieopacznie zainteresowałem się bliżej jednym puchatym tłuściochem, po chwili miałem go na kolanach. Ale wszyscy je tolerują, ba wręcz lubią i karmią jak swoje ;) Zaintrygowany zapytałem naszą rezydentkę, panią Kasię, czy to specyfika tej wyspy, czy całej Grecji. Tak jest w całej Grecji !! To prawdziwy koci raj. Ponieważ lubię koty, szczególnie te dzikie i chodzące własnymi drogami, które drapią i syczą (z takimi potrafię się "dogadać"), trochę pamięci aparatu zajęły ich fotografie. Oto kilka z nich ..... jakże trudno było je wybrać, to znaczy część odrzucić, bo wybrać dużo było bardzo łatwo ;)

Jesteśmy takie głodne .... please !!!!

Idź stąd ! To mój stolik !

Sjesta we dwoje ;)

Odpoczynek jest najważniejszy!

Gdzie oni wszyscy,tam w dole, tak się spieszą?

Dziki łowca.

Samotna sjesta.

Poopalać się nie można?

Jak kot jest zmęczony .... to śpi ;)

Widok z .... kotem.

I co się tak z dołu patrzysz? kota nie widziałeś?

A co jest pod stołem w knajpce? Kot!!!

Przyszła pora karmienia.

Chcesz usiąść?

Dziki rudzielec.

A w klasztorze .... jeden zakonnik i .... koty.

A w klasztorze .... jeden zakonnik i .... koty.

Mały sklepik ... kot na sprzedaż?

Proszę mi nie robić zdjęcia. Ja się wstydzę ;)

Słodziaki ;)

:)*

Kolega trochę się wstydzi ....

Cieplutki samochód dobry jest.

Rozbójnik?

Tantiemy za reklamę proszę przesłać na konto : ........

Kolejny rozbójnik.

Każdy kotek ma swój schodek ;)

Już posprzątane?

Dziś w menu .... świeży, żywy kot ;)

Ale w Grecji są też inne zwierzęta ;)

Gdzie żeś ty bywał czarny baranie.

ładna parka.

Jestem miły?

Osiołek z portem w tle.

;)

Po tym koniu widać Grecki kryzys.

Koza i oliwki ;)


*****
Winylowy kąt
No to mogę już słuchać bez opamiętania. Kupiłem w końcu kabel do połączenia gramofonu ze wzmacniaczem o odpowiedniej długości. Dwużyłowy z końcówkami chinch i żyłą uziemiającą, zapłaciłem .... 37% wartości gramofonu ;) Więc albo gramofon był bardzo tani, albo kabel drogi. Mniejsza o to, zaczynam słuchanie ......
The Beatles "Hard Days Night" z 1964 roku. Oryginalne stare wydanie z Pepity !!! Czyli płyta z Węgier, wydana tam w 1981 roku. Jakoś się tu dostała. Co tu pisać o takiej klasyce, prosto, ładnie, zrozumiale, melodyjnie ale z biglem, nawet nie trzeszczy ...
I płyta z kolekcji Klubu Płytowego Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego, wydana przez Pronit w klubowym nakładzie. Koncert Sary Vaughan na Jazz Jamboree 1975 w Warszawie. Głos Sary jest klasą samą w sobie. Tak śpiewające jazz afroamerykanki ;), bardzo lubię .... a płyta w opakowaniu zastępczym .... pewnie były przejściowe kłopoty za odcinku papieru ... Oczywistym jest że tych nagrań nie ma w sieci, w zamian inne z tego okresu ;)
*****
Raporty z muzycznych przesłuchań
Początek ciężki i doomowy (od doom metalu). Amerykańska supergrupa Shrinebuilder, w której udzielają się różni muzycy związani z tą sceną. Ciężki metal, doom metal, płyta brzmi bardzo dobrze, rozwija się niespiesznie i dożylnie mocno. Długie kompozycje i brak litości dla słuchaczy ;) .... czyli jest bardzo dobrze .... Shrinebuilder "Shrinebuilder" z 2009 roku:
Trzecia zremasterowana płyta Led Zeppelin. Wersja 2-CD Deluxe Edition. Płyta brzmi świetnie. Jak pewnie pamiętasz, jest w dużym stopniu akustyczna, ale jest na niej bardzo elektryczny blues, jeden z najpiękniejszych białych bluesów w historii rocka "Since I've Been Loving You". Druga płyta to wersje alternatywne lub bez wokalu. Gdy słuchałem alternatywnej wersji "Since ...." wiem dla czego na płycie jest ta która jest, alternatywna jest po prostu dużo gorsza, szczególnie wokalnie. Ale dziękuję za ten remaster, bo warto było odświeżyć te muzyczne cudeńka. Led Zeppelin "III":
Led Zeppelin - Since I've Been Loving You
A to mój ulubiony numer z tej płyty:
Led Zeppelin - Out On The Tiles
I "prymitywnie" folkowy z "dudniącą" jak chód dinozaura stopą ;):
Led Zeppelin - Bron-Y-Aur Stomp
A tak brzmiał pierwowzór tego numeru:
Led zeppelin - Jennings Farm Blues
I znowu klasyka, ale zupełnie inna, klasyka muzyki hardcore. Choć słychać tu wpływy i hardcore i punka i rapcore i metalcore, czyli lekko nie jest. Trzecia w dyskografii płyta grupy Biohazard "State of the World Address" z 1994 roku. Może nie szaleńczo, ale lekko nie jest ....

Biohazard - How It Is (Video)

Biohazard - Tales From The Hard Side (Official Video)
Biohazard - Five Blocks To The Subway (Video)
W tym utworze słychać dialogi z filmu Wściekłe psy (ang. Reservoir Dogs', 1992)
Biohazard - Lack There of
Potem było już bluesowo, przynajmniej przez chwilę, dłuższą chwilę ;) Dwie dobre (jak zawsze) płyty Buddy Guy'a. Bluesowy blues bluesujący bluesująco. Pierwsza mocno elektryczna i wręcz ciężka (czyli bardzo dobra), Byddy Guy "Sweet Tea" z 2001 roku:
Buddy Guy - Beaby Please Don't Leave Me
Buddy Guy - She Got The devil In Her
Buddy Guy - Stay All Night
Druga akustyczna i stylowa z coverami, też dobra by się bluesić ;) Buddy Guy "Blues Singer z 2003 roku:
Buddy Guy - Hard Time Killing Flor
Buddy Guy - Crawlin' Kingsnake
Kolejna płyta o mało  mnie nie uśpiła. Zdecydowanie nie nadaje się do samochodu. Mam mieszane uczucia, bo są nagrania niezłe, ale całość nudzi, przynajmniej mnie. Chwilami przypomina ..... Sinead O'Connor, ale brak jej energii. Wprawdzie autorka słynie z minimalistycznego stylu i oszczędnej gry na instrumentach .... ale mnie nudzi ... Cat Power "You Are Free" z 2003 roku. Cat Power, czyli Chan Marshall, właściwie Charlyn Marie Marshall, (ur. 21 stycznia 1972), amerykanka. Wybrałem żywsze nagrania i jeden ładny duet ;) To spodobało mi się i to bardzo:
Cat Power - Free
Cat Power - Shaking Paper
Duet z E.V. .... Eddie Vedder? Tak to on !! Ładne i poruszające ....
Cat Power - Evolution
Powrót do lat 70-tych. Dwie gitary prowadzące ..... Już wiesz? Wishbone Ash! Płyta "Live dates" z 1973, z nagraniami koncertowymi i "The King Will Come - Wishbone Ash Best" z 1995. Na początek coś bliskiego sercu .... Rock'n Roll Widow:
Wishbone Ash - Rock'n Roll Widow
Wishbone Ash - Baby What You Want Me to Do
Wishbone Ash - Jail Bait
Tak panowie wyglądają po latach (rok 2000) .....
Wishbone Ash - The King Will Come
Coś na uspokojenie? Psze bardz .... Płyta Mantra - Relaxation Music. Odpowiedzialny Gianfranco Grilli. Da się przy niej zrelaksować i .... zasnąć. O mało nie zrobiłem tego za kierownicą .... Chyba ciekawe, musi mi trafić w nastrój, albo chęć relaksacji, teraz nie trafiło. Zrelaksuj się sam !!!! Posłuchaj ;) Opis na płycie : "Relaxation music for balancing the individual".
Mantra Relaxation Music

Do klika za tydzień .....