piątek, 26 października 2012

Nic mi nie wychodzi.

Nic mi ostatnio nie wychodzi, nawet włosy. Innym przerzedza się czupryna, a moja tylko siwieje. Włosy zamiast wypadać, ciągle rosną. Najbardziej widać to na twarzy. Siwiejący zarost porasta ją coraz bujniej. Ale przecież nie zaryzykuję golenia się rano. Do pracy wstaję około szóstej i wczoraj taki półprzytomny, wyjmując ubrania, przyciąłem sobie palec drzwiami szafy. A co by się stało gdybym zaczął się golić ostrym narzędziem? Strach pomyśleć. Dla tego od czasów studenckich chodzę zarośnięty i nie jest to kwestia mody, czy lenistwa, ale BEZPIECZEŃSTWA.
Nie wyszło mi też dzisiaj, wcześniejsze opublikowanie notki. Dla czego? Bo wcześniej nie wyszła mi szybka zmiana opon na zimowe. Miało być szybko, ale poranny opad śniegu przygonił takich spryciarzy jak ja. I trzy godzinki w kolejce się stało. I ciemna noc a ja z notką w lesie. I znów nie wyjdzie mi napisanie czegokolwiek mądrego i głębokiego. Przemyślenia i myśli mądre i głębokie to ja mam w ................. głowie. Ale są one tak głębokie,że nie mogę się do nich dostać i wywlec ich (siłą) na światło dzienne. Ale przecież je mam ..... ja bym nie miał?
Na przykład dzisiaj Zibi został prezesem PZPN i mam taką myśl, jedną, że nie wiem czy się cieszyć (jakby było z czego) czy nie, bo nie wiem jak to będzie ;o))
Zibi już kiedyś był trenerem reprezentacji .............
Ale przejdźmy do tego co mi (nam) wychodzi. Wyszedł nam koncert z okazji X lecia (choć nagranie tego do końca nie potwierdziło ale też nie obaliło tego twierdzenia). Aaaaa i żeby nie zasłużyć na słuszną i konstruktywną krytykę kolegi z zespołu, powiem prawdę. Koncert był dobry, publiczność żywiołowa i na koniec żałowaliśmy że to już (wzmiankowany wcześniej) koniec. Ale nic straconego, za dziesięć lat będzie dwudziestolecie !!!

Nudny jestem z tym naszym zespołem o nazwie Obywatel NIP?  Trudno, musicie wytrzymać. A będzie dużo do wytrzymania, bo zaczynam prezentację zdjęć z historii zespołu. Zdjęcia przygotował Sułek, więc z założenia są wybrane tendencyjnie i bez gustu. A przygotował je do prezentacjo podczas koncertu (na prześciera.... tfu !!!, na ekranie za nami). I prezentacja taka odbyła się i została przyjęta z wielkim zainteresowaniem i entuzjazmem.

Pierwszy rok istnienia (2002) zespół spędził w oczekiwaniu na mnie. To znaczy oni wówczas, jeszcze nie wiedzieli że czekają, ale się dowiedzieli. Czas spędzali w smutku i tęsknocie za czymś co się miało dopiero wydarzyć.
   
Obywatel NIP Rysa Histeryczna

"Zjazd gwiazd", czyli przedlodowcowe początki.









Tu Sułek trochę przesadził. Za kim miały iść sznuruniem, jak mnie jeszcze w zespole nie było?










 I w końcu pojawiłem się ja. Cóż za głos, wdzięk i ruch sceniczny ...........

Inne ujęcie, szał, szał szał.

Ja zapewne byłem chory (na nieśmiałość) i śpiewałem zza kolumny.

Pierwsza płyta (demo), nagrana i wydana przez nas, dla nas ;o))

C.D.N.
 

*****
Protokoły z muzycznych przesłuchań.
Weekend upłynął pod znakiem (ale przecież to nie jest dobre słowo, raczej przy dźwiękach) Grateful Dead. Na początku swej kariery eksperymentowali z ............ jak to hipisi, a za tym poszły eksperymenty muzyczne grane pod wpływem. Potem odżegnywali się od tych czasów i używek i grali ........... country, soft rock i inne g... , co niestety na tej płycie słychać. Trzypłytowe wydawnictwo "Crimson, White & Indigo: Philadelphia, July 7, 1989" to koncert nagrany w 1989 roku a wydany w 2010. Płyta rozczarowała mnie, trzy płyty na których grają country, lub covery w stylu country. Elementy psychodelii są w jednym, no może dwóch nagraniach (ale elementy całkiem niezłe). Graja wolno, grają soft, grają country i trochę nudzą.
Grateful Dead - Fire On The Mountain
Czy podoba się Wam ta wersja tego nagrania?
Grateful Dead - Knockin' On Heaven's Door

Następna płyta była miłym zaskoczeniem. Zespół pochodzi z Argentyny i gra rock progresywny. W ich muzyce słychać wszystkie możliwe zespoły lat 70-tych, ale muzyka nie nuży, a czasem zaskakuje świeżością (tych co lubią taką muzykę). Ja miałem dużą frajdę podczas słuchania i po raz kolejny przekonuję się że niezłą muzykę można tworzyć poza strefą wpływów anglosaskich. ACHA !!!! I śpiewają w swym ojczystym języku, co dodaje muzyce dodatkowego smaku :o)) Zespół Nexus z płyty wydanej w 2007 roku "Perpetuum Karma":
Nie jest to może reprezentatywny utwór z tej płyty, ale jedyny który znalazłem. Ten jest wręcz ładny a w innych słyszę EL&P, wczesne Genesis, Yes ..............
Nexus - Del Abismo al Sol
Dalej w kręgu rocka progresywnego z pożyczonych płyt była znowu grupa Caravan (to konik kolegi , ale konik jak koń)." Blind Dog at St. Dunstan's" z1976 roku to ósma płyta w dyskografii Caravan i jest dość rockowa i mocna (jak na Caravan, czyli dość spokojna). Już pisałem, ale powtórzę, czasem miło przypomnieć sobie te czasy ;o)) Utwór kończący płytę:
Caravan - All The Way
I coś ze środka :
Caravan - A Very Smelly Grubby Little Oik/Bobbing Wide/Come On Back/Olk (Reprise)
*****
Porzucam na chwilę relację z przesłuchań, by przypomnieć sobie czego słuchałem w podstawówce. Wiecie przy czym szalałem na prywatkach w wieku lat .... nastu? Pamiętam ciemne pokoje pierwsze pocałunki i ............... SLADE !!!!!!!!!! Na prawdę szalałem przy tym , krzycząc "We're all crazy now !!!!!!!!!!!!!!"
Slade - Mama Weer All Crazee Now
Skakałem słuchając tego hałasu :
Slade - Cum On Feel The Noize
To między innymi oni wypaczyli mi gust muzyczny na zawsze .....
Dopiero potem (gdy miałem już lat ... więcej niż 12) przyszła fascynacja taką muzyką (i pozostała do dziś, bo to jeden z mych ulubionych numerów ale też odtańczony):
Iron Butterfly - In A Gadda Da Vida
A ten numer ? Też odtańczony (to się tańczyło przytulonym przez ponad 26 minut !!!!!!!) i uwielbiony :
UFO - Flying
I jeszcze jeden numer (to już liceum) i zawsze taniec na kolanach ze świeczką między mną i K.O. ...... 
Budgie - In The Grip Of Tyrefitter's Hand
Dziś jak słucham mam ochotę paść na kolana, ale co żona i dzieci powiedzą ;o))
*****
I hajda dalej do słuchania, ale już bez tańców, bo coś mi w kościach strzyka ;o))
Radiohead "Hail To The Thief" z 2003 roku. Nie jest to płyta genialna, jak "O.K. Computer" ale jeszcze rockowa i choć spokojniejsza, to świetnie nagrana. Choć brakuje mi dynamizmu (ale bez przesady trochę jest, czego dowodem wybrane nagrania), to jednak doceniam i słuchałem z przyjemnością. 
Radiohead - There there
Radiohead - 2+2=5
Ci grali dość spokojnie, następni próbowali rozerwać mi samochód. Próbowałem zrozumieć teksty, ale dałem sobie spokój (bo to co zrozumiałem hm .......), ale nie o to chyba chodzi. Jest czad, nie ma głębi to skacz i nie próbuj zrozumieć ;o)) Polski zespół z Rzeszowa. Jesus Chrysler Suicide z płyty "Schizovirus 0" z 1995 roku. Jest energia, jest dobrze, choć nie zachwycająco i przydało by się popracować nad angielską wymową.
Jesus Chrysler Suicide - Lufanga Speed
Jesus Chrysler Suicide - Anaconda's Child
A pisałem że nie lubię popiskujących płyt Radiohead? Pisałem ,a następnie taką właśnie płytę włożyłem do odtwarzacza. "Kid A" z 200 roku. troche przesadzam z tym popiskiwaniem, ale panowie przeżywali chyba fascynację elektroniką i w kilku utworach zapomnieli o gitarach. Mnie się ta płyta nie podoba, ale przecież każdy ma prawo do złego gustu i zapewne wielu osobom przypadła do tegoż. Ale są jednak na niej nagrania których słucham z przyjenością:
Radiohead - The National Anthem
Radiohead - Optimistic
Na koniec mistrz Neil Young. Tym razem bez swej kapeli (Crazy Horse) a z zespołem Pearl Jam. Na okładce nie znajdziecie żadnej informacji o tym ze grają tam chłopcy z Pearl Jam, ale w środku można się doczytać. Neil, nawet z Pearl Jam, to Neil i za to go lubię. Lata nie ujmują mu energii. Płyta z 1995 roku "Mirror Ball". Surowa i prosta muzyka, nagrana podczas czterech sesji, niemal na żywo.
Neil Young - Song X
Neil Young - Downtown

piątek, 19 października 2012

Koncert, koncert i po koncercie.

Koncert, koncert i po koncercie. Goście byli, my graliśmy. Goście klaskali (czasem i rachitycznie) my graliśmy. Goście pryskali innych gości szampanem (a w zasadzie jeden gość - więcej go nie wpuścimy), my graliśmy, a potem wycieraliśmy sprzęt i scenę. Goście palili zimne ognie, a my graliśmy. Potem goście się rozeszli .... wtedy już nie graliśmy. Co tu gadać, było minęło, kto nie był ................ niech się cieszy, będzie jeszcze miał okazję zobaczyć nas kiedyś na żywo po raz pierwszy w swoim życiu. Ci co byli nie mają już takiej okazji. Ale ci co nie byli, mogą przynajmniej zobaczyć zdjęcia:

 Halo,halo ! Tu Wszechobywatelska Lista Przebojów !!!


Obraz statyczny, ale muzyka jeszcze dziarska i dla niektórych osób za GŁOŚNA !!!!!

Gitarzysta szalał (na siedząco) aż u się berecik przekrzywił tyłem na przód.

Wokalista (dzień dobry) czasem się zawieszał (SKS).

Czasem ziewał, albo śpiewał i wówczas było go niestety słychać.

Basista, tym razem, się nie zawieszał i zagłuszał wszystkich (przynajmniej z odsłuchów).

Perkusista, jak zwykle odgrodził się od rzeczywistości ciemnymi okularami i myślał że go nie słychać.

Publiczność urzeczona naszą muzyką, podczas przerwy usiłowała spalić kino.

My z radości, że to już koniec, odtańczyliśmy tańce godowe.

Do tańca dołączyli fani i fanki. Ja tam się nie cieszyłem ;o))

Chcesz z grzywy, czy z liścia, pytam kogoś uprzejmie.

Mam nadzieję że wytrzymamy ze sobą i rodziny z nami, kolejne dziesięć (a może dwadzieścia) lat. Oby tylko nam się ciągle chciało, brak sukcesów nie zniechęcił a dopingował i starczyło weny (bo umiejętności przecież nie mamy).

*****
Protokoły z muzycznych przesłuchań.
No i czego on słuchał, czego słuchał .... tak chciałbym byście myśleli. A co tak na prawdę myście, nie wiem i na wszelki wypadek wiedzieć nie chcę ;o))
Właśnie ukazała się (po raz kolejny) reedycja płyt Pidżamy Porno. Jest więc okazja by sobie przypomnieć młodego Grabaża i spółkę. A lubię Go bardzo, przede wszystkim za teksty. Nie jest to może poezja, ale na tle naszej rockowej "twórczości" tekstowej, wyróżniają się i to bardzo. Zawsze z przyjemnością włączam płytę na której mogę też posłuchać niepokornych ale też inteligentnych tekstów. Więc słuchałem ..... Pidżama Porno "Złodzieje zapalniczek" z 1996 roku. Ciekawe że  kiedyś grali muzykę określaną jako punk rock ! Ale konieczna jest jeszcze jedna informacja. Ta reedycja płyty nie jest starą płytą. To jest ten sam materiał, ale nagrany na nowo w 2006 roku. Stare taśmy chyba zaginęły (nie mogłem się doczytać w opisie, literki za małe .... nawet w okularach). Ale te na grania z netu to oryginały (też chyba).
Pidżama Porno - Ezoteryczny Poznań
Pidżama Porno - Poznańskie dziewczęta
Pidżama Porno - Xero z kota
Dobry humor po trzykrotnym powtórzeniu Pidżamy podtrzymywałem dobrym Reef'em. Reef powtórzyłem też trzy razy (by lepiej zapamiętać). Przecież reef to podstawa. Chodzi o zespół Reef (brytole) i ich płytę "Glow" z 1997 roku. Przypominają trochę Rolling Stonesów, trochę Free, ale jak się tego słucha !! Przy tym numerze "wymiękam".
Reef - I Would Have Left You
A to był przebój (wymiękam też) !!
Reef - Place Your Hand
Za lekko było ? Teraz nie będzie ! Pierwsza płyta Rammstein (tym razem rok 1996 a nie 1997) "Herzeleid". Trochę sie ta muzyka różni od tego jak grają dziś (to na prawdę można nazwać industrialem), ale od pierwszych taktów są rozpoznawalni .... taki styl i ten "miękki" niemiecki język wokalisty (choć głosik nie za mocny) !!!!
Rammstein -  Asche zu Asche
Rammstein - Rammstein
Pozostajemy na półce z R. Płyta która zapewniła zespołowi Radiohead miejsce w czołówce brytyjskich wykonawców alternatywnych "The Bends" z 1995 roku. Chyba najbardziej rockowa płyta Radiohead, choć mnie akurat nie za bardzo przypadła do gustu. O wiele bardziej wolę następną, "OK Computer", ale to już prawdziwa perełka. Ale to że nie za bardzo lubię, nie znaczy wcale że zła. Dobra ;o)) Moje numery ulubione z płyty ? Te właśnie:
Radiohead - Just
Radiohead - Bones
Raz go rockiem, raz go bluesem, może w końcu zasypię ten jesienny dół w nastroju. Kawał głosu i kawał kobiety, to Shemekia Copeland. Debiutancka płyta "Turn The Heat Up" z 1998 roku. Przyjemnie jest słuchać takich wokalistek. Czysty mocny głos a i bluesowi muzycy nieźle pogrywają:
Shemekia Copeland - Salt In My Wounds
Shemekia Copeland - Turn The Heat Up
Shemekia Copeland - Your Mama's Talking
I znowu nałożyłem Piżamę .... Porno, a raczej włożyłem do odtwarzacza kolejną ich płytę. Tym razem reedycja płyty "Styropian" z 1998 roku. Płyta zremasterowana w 2006 roku, tym razem z oryginalnych starych nagrań. Nie ma przebojów, ale są dobre kawałki :
Piżama Porno - Antifa
Piżama Porno - Spokój w głowach
I zupełna zmiana muzyki. Byłem znowu u kolegi uwielbiającego stare brzmienia, psychodelię, Canterbury Scene, elektrycznego bluesa i dużo innych dziwnych i nie zawsze przeze mnie lubianych gatunków muzyki (n.p. niemiecka elektronika). Pożyczyłem parę płyt i będę się nimi z Wami dzielił. Na pierwszy promień Caravan z płyty "Cunning Stunts" z 1975 roku. Scena Canterbury trochę się już zestarzała i wiekowo i brzmieniowo, ale lubię czasem przypomnieć sobie te lata gdy odkrywałem różne gatunki i twarze muzyki rockowej. Ale na ich płytach można znaleźć wszystkie gatunki, od folka, poprzez rock do jazzu. Ładną melodyjną i dość spokojną muzykę. Przyznam jednak że nigdy nie byłem zbyt wielkim ich fanem, chociaż raz na jakiś czas do nich wracam (po raz pierwszy od kilku lat). Wybrałem żwawsze momenty płyty:
Caravan - Welcome the Day
Caravan - Suck In A hole
Ale przecież czasem grają tak (suita jest dłuższa o ok. 4 minuty, ale na youtube jest jej tylko tyle) :
Caravan - Dabsong Conshirtoe

Na koniec tygodnia nowość !!!!!!!!!!!!!!!
Właśnie wydany (i pożyczony) najnowszy Bonamassa. Joe nagrywa płyty jak w transie, bo to już druga w tym roku. Tym razem koncert "Beacon Theatre: Live from New York". Joe jak Joe, nie obniża poziomu, wszak jest świetnym gitarzystą. Smaczku tej dwupłytowej edycji dodają goście: Beth Hart, John Hiatt i Paul Rodgers. Joe Bonamassa śpiewa .... powiedzmy poprawnie i nieźle, ale gdzie mu do jego gości. 
Ech ta Beth ...........
Joe Bonamassa & Beth Hart - I'll Take Care Of You  
Głęboki głos John'a Hiatt'a może wzbudzić dreszcze, słychać w nim życiowe przejścia:
Joe Bonamassa with John Hiatt - Down Around My Place
Paul Rodgers to jeden z niewielu wokalistów, którym głos nie chce się zestarzeć:
Joe Bonamassa with Paul Rodgers - Fire And Water


piątek, 12 października 2012

Jak zwykle o wszystkim i o niczym.

Przygotowania do koncertu trwają. To już jutro. Zadania rozdzielone, a my ćwiczymy. Ale słuchamy też innych. W ostatnią sobotę pożyczaliśmy nasz zespołowy sprzęt pewnemu artyście. Do Białegostoku zawitał Gienek Loska ze swym przyjacielem Makarem. Grali i śpiewali w Restauracji Muzycznej Zappa. Przed koncertem okazało sie że brakuje im sprzętu do nagłośnienia i właściciel Zappy poprosił nas o pomoc. Pożyczyliśmy, co mamy żałować. W zamian dostaliśmy stolik pod samą sceną. Po występie wyszliśmy zauroczeni (po raz kolejny). Gienek to prawdziwe zwierzę koncertowe. Przy energii i zaangażowaniu wokalnym Gienka, wszystkie nierówności i pomyłki schodziły na daleki plan. Liczył się głos i energia akustycznych gitar (już w trzecim numerze Gienek porwał struny). Grali parę swoich utworów i covery. Ostatni numer, "Whole Lotta Love" Led Zeppelin, wykonany wraz z właścicielem Zappy (grał kiedyś z nimi podczas ich pobytu w Białymstoku), rozgrzał publiczność do białości ..... musieli bisować.
Przed koncertem co chwilę było słychać słowa : "Hoooo, kopa lat, nic się nie zmieniłeś !!", bo musicie wiedzieć że Gienek i Makar swą "uliczną" karierę zaczynali właśnie w Białymstoku, "na stadionie", czyli bazarze przy ulicy Kawaleryjskiej. Wiele osób pamięta ich do dziś, a kilka z nich grało razem z nimi.
Bardzo udany wieczór, bardzo pozytywne emocje i polecam każdemu z Was. Gdy dowiecie się że Gienek i Makar grają w waszym mieście, idźcie na ich koncert !!!!
Poniżej zamieszczam link do zapisu ich koncertu w innym mieście. Nie jest to to samo co na żywo .................
Gienek & Makar - Me And Bobby McGee
Gienek & Makar - Whole Lotta Love 

*****
Nasza policja czuwa i jest skuteczna !!!
Tydzień temu zapłaciłem mandat i dostałem 6 punktów karnych za przekroczenie prędkości. Spieszyłem się na działkę, aby pomóc rodzicom przy wycince drzew (wszystkie pozwolenia na wycinkę do wglądu). Jechałem razem z synami .... ale wstyd. Tym bardziej że wiem że w tym miejscu bardzo często stoi patrol z radarem. Ale był sobota rano, a my byliśmy już ponad godzinę spóźnieni. Miły Pan Policjant nie mógł się nadziwić (bo dwa razy mnie namierzał), że za znakiem ograniczenia prędkości jeszcze przyspieszyłem, zamiast zwolnić. Nie miałem na to żadnych argumentów, poza uśmiechem. Miła rozmowa, uśmiechy i z trzystu złotych zmniejszył karę na dwieście. Dobre i to bo od 10 lat nie zapłaciłem żadnego mandatu.
A wycinka drzew udała się i pozostanie teraz tylko odebrać deski od stolarza. Poniżej parę fotografii z tej udanej działkowej akcji.


Brygada pracy w komplecie, czyli ja z tatą i synami.


Gadający z koniami (powinno być końmi, ale tak brzmi lepiej i się kojarzy...)
A może po prostu "Horse Whisperer"?


Zadowolona z siebie brygada, po pracy. W tle czarna strzała.

Widok na domek, po wycince.

*****
Cytat i zdjęcia tygodnia.
"W meczetach są teraz kościoły, ale tak to już jest. Wyznawcy każdej religii zawsze uważają, że tylko ich modłom Pan Bóg nadstawia ucha. Dla Boga musi to być rzecz bardzo dziwna!"
[Noah Gordon "Medicus z Saragossy"]


Katedra w Cordobie.


Katedra w Cordobie.


Cordoba.


*****
Nowy tydzień a muzyka stara, chociaż może nie aż tak. Starawa to chyba lepsze słowo ;o)) Płyta polskiego wykonawcy, grupy Jamal. Debiut z 2005 roku "Rewolucje". Reggae, dancehall, raggamuffin, czyli bardzo dobra zabawa i nie głupie teksty. Byli nominowani do Fryderyka, ale nie dostali tej nagrody. Mnie wprawia w bardzo dobry nastrój a jazzowe klimaty dodają smaku. 
Jamal - Halo halo
Czy można nie dać linka do tego przeboju ?
Jamal - Policeman
Potem słuchałem różnych projektów. Pierwszy był Project Z, płyta z 2001 roku. Trochę jazzująca muzyka świetnego gitarzysty (odpowiedzialnego za ten projekt) Jimmy'ego Herring'a. Słuchałem w samochodzie i ...... słucha się bardzo dobrze za kierownicą !!!
Project Z - Raging Torrent
Project Z - Augusta's Ankle
Następny projekt to nie Project a ProjeKct. Czyli kolejne wcielenie Frippa, a raczej King Crimson, chociaż King Crimson to przecież Fripp. Płyta ProjeKct X "Heaven And Earth" z 2000 roku. Panowie z King Crimson (czyli Fripp) wydawali obok KC płyty sygnowane nazwami ProjeKct One, ProjeKct Two, ProjeKct Three, ProjeKct Four, teraz padło na X. Dziwna płyta, pełna dziwnych dźwięków ...... czyli cały Fripp, cały on.
ProjeKctX - The Business of Pleasure / Hat in the Middle
Posłuchałem też trochę nagrań Queens Of The Stone Age .... które nawet nie wiem czy wyszły na płycie. Ale ma się, to się słucha. Są to nagrania z różnych sesji w BBC. Ja lubię takie ciekawostki zespołów które cenię, a chłopaki łoją że aż miło i to bez żadnych wygładzeń. Josh nawet gra i śpiewa unplugged !! A słuchałem tego (całej płyty):
QOTSA BBC Sessions
A ten film to muszę zobaczyć. Na razie słucham muzyki ze ścieżki dźwiękowej. Nie jest dla mnie zaskoczeniem ani objawieniem bo zespołu Paktofonika słuchałem .... ho ho ho a może i dawniej. Pierwszy hiphopowy skład który przekonał mnie do tej muzyki. A film to "Jesteś Bogiem". Muszę ten film zobaczyć, na razie słucham :
Tekst bez cenzury ... więc kto nie chce niech nie słucha ;o((
Paltofonika - Jesteś Bogiem
Paktofonika - Chwile ulotne
Paktofonika - Ja to Ja
Wróciły wspomnienia bo znowu nie nowa płyta. Choć zespół istnieje do dzisiaj i ma się bardzo dobrze. Ta płyta pochodzi z 1993 roku, gdy Radiohead jeszcze łoili rockowo. Potem zaczęli buczeć i popiskiwać i to też ma swój urok ......... Wracając do słuchanej płyty, była to "Pablo Honey". Dzisiejsze dokonania Radiohead jakoś odbierają mi przyjemność słuchania ich starszych płyt. Nowych, przyznam szczerze, nie za bardzo słucham (może nie rozumiem?)  bo co zacznę, to zasypiam.  A na tej płycie nagranie które wywindowało ich na szczyty popularności:
Radiohead - Creep
Ale są też przecież na tej płycie inne nagrania:
Radohead - Blow Out
I jeszcze jedna polska nowość !!! I to nowość całkiem niezła .... dla tych którzy lubią mocniejsze dźwięki ..... ale nie dzikie łojenie. Nowa płyta Lipali (właśnie ukazała się na rynku). Tytuł zagadkowy (jeszcze nie wiem co znaczy bo o niej nie czytałem) "3850". Wokale czasem z zupełnie innej bajki niż muzyka, ale gdy Lipa zaczyna drzeć twarz, wtedy jest dobrze ;o)) Przygotujcie się na porcję niezłego hałasu :
Lipali - Pamiątki z masakry
Ale ja najbardziej lubię ten kawałem (ze względu na końcową część instrumentalną). Wersji studyjnej nie ma jeszcze w necie, ale posłuchajcie nagrania z konceru.
Lipali - Popioły
Na koniec tygodnia znowu słuchałem starej płyty. Pamiętałem ten zespól z jednego nagrania i kiedyś w końcu trafiłem na wznowienie na CD. Zespół to Babe Ruth i debiutancka płyta z 1972 roku "First Base". Dużym atutem, zarówno wokalnym jak i estetycznym, zespołu była (jest? bo w 2007 roku wznowili działalność i wydali płytę) wokalistka Janita (Jenny) Haan, z bardzo charakterystycznym głosem
To nagranie zapętliłem i słuchałem do znudzenia:
Babe Ruth - Wells Fargo
Może jeszcze powtórka na żywo?
Babe Ruth - Wells Fargo Live
Ale przecież cała płyta jest niezła :
Babe Ruth - Joker
****************************

P.S.
Czy też tak wam brakuje czasu na wszystko ???????????????????????

piątek, 5 października 2012

Zdjęcia przepiękne ....................... może nie są, ale z Hiszpanii.

Ale zanim przejdę do zdjęć, sprostowanie. Pisałem że Viadro Łukasza będzie suppportować Kazika w Białymstoku. Okazało się że bardzo minąłem się z prawdą. Viadro będzie supportować zespół Kult, a przecież to zupełnie inny wykonawca.
Potwierdzam też że wystąpimy za tydzień, 13 października (sobota) w Supraślu w sali Ludowej (przy pubie Alkierz). Potwierdzam, bo przez chwilę nasz występ wisiał na włosku, ale mam nadzieję że z włoska zrobiła się gruba stalowa lina. Okazało się że w tym dniu w Supraślu, będzie odbywał się Oktoberfest i organizatorzy chcieli przesunąć nas na niedzielę (14.10) i zastąpić nas triem akordeonowym !!!!!. Ale nie daliśmy się i będziemy grali, nawet dla opitych piwoszy. Będzie niezła jazda ! Może by wpasować się w to tradycyjne polskie święto, zaśpiewam Międzynarodówkę po niemiecku?
Dość żartów, czas na prezentację zdjęć.
Hiszpania to piękna historyczna architektura i dość egzotyczna dla nas przyroda ...... w związku z tym takich zdjęć nie będzie ;o))
A jakie będą? Z pewnością hiszpańskie ;o))



 Moja stopa na hiszpańskiej posadzce (Valencia)


 Nasze stopy na hiszpańskim chodniku (Valencia)


Hiszpański byk nocny (okolice Cordoby.


Hiszpański byk przydrożny (okolice Madrytu).


Hiszapński gitarzysta przydrożny (okolice Madrytu).


Hiszpański osioł przydrożny (okolice Madrytu).


Hiszpański osioł hodowlany, wraz z hiszpańskim psem przydomowym
(okolice Granady).



Hiszpański pies pijący (Sevilla).


Hiszpański kot pijący (Madryt).



Hiszpański kot świecący (oczyma w Kordobie).


Hiszpański kot liżący (łapę w Kordobie).



Hiszpański kot leżący i śpiący (Alhambra).


Hiszpański lump (a w zasadzie dwóch) grający (Granada).
To były prawdziwe lumpy, co było widać dopiero z bliska.


Hiszpański (arabski) ulicznik skaczący (Barcelona).



Widok na Granadę, po kilku kieliszkach wina.

*****
Protokoły z muzycznych przesłuchań.
Wpadła w me ręce przedziwna płyta Kur, czyli zespołu Kury. Wiecie przecież że główną postacią tej grupy jest Tymon T. (oskarżany o obrazę uczuć patriotycznych (chyba ktoś nie słuchał tekstu) za utwór D.O.B. zespołu Tymon & Tranzistors). Ale nie o tym chciałem, ta płyta to koncert Kur z zakopiańskiego "Pstrąga", "Kury na żywo w Pstrągu" z 1999 roku. Przez samego Tymona nazwana oficjalnym bootlegiem. Bardzo dobry muzycznie występ, momentami wręcz transowy i mało w nim wygłupów. Ich wersja When The Music's Over ma ponad 30 minut. Dla mnie bomba, ale nigdzie nie ma tego w necie. Więc dwie piosenki Kur z innej płyty. Tymon kpi ze wszystkiego i wszystkich:
Kury - Mój Dżez
Kury - Lemur
Po Kurach, kolejna na mej półce płyta Morphine. "Cure For Pain" z 1993 roku. Wiadomo że dobra, wiadomo że lubię i to bardzo, przynosi takie "przeboje" jak:
Morphine - Buena
Morphine - All Wrong
A co gra następna kapela? Trip-hop albo coś takiego ;o)) Nie wiem jak nazywa się ich styl, wiem że robią wrażenie. Płyta to koncertówka "Roseland NYC Live"  z ....... prawie klasyczną sekcją skrzypiec z 1998 roku, a zespół to Portishead. Uwielbiałem tę płytę do czasu, gdy pewien dobry muzyk, kształcony muzycznie (w przeciwieństwie do mnie) wytknął parę słabości tej płyty. Tak to jest gdy się analizuje, zamiast słuchać. Ale ja nadal ja lubię, pomimo "słabego" głosu wokalistki i "cienkiej" muzyki.
A dobrze .... posłuchajcie sobie całej płyty wydanej na DVD:
Portishead - Roseland New York City
Dopiero po 10 latach od tego wydawnictwa, ukazała się następna płyta Portishead "Third". Też dobra, choć po tylu latach można było o nich zapomnieć. Nie rozczarowali tym powrotem:
Portishead - Silence
Portishead - Machine Gun
Co mnie potem naszło, nie wiem. Ale 5 płyt Primusa pod rząd. Nie będę was zamęczał linkami do nagrań ze wszystkich pięciu, ale wymienię choć tytuły. Były to więc : "Animals Should Not Try To Act Like People" z 2003, "Antipop" z 1999, "Sailing The Seas Of Cheese" z 1991, "Suck On This" z 1990, "Tales From The Punchbowl" z 1995. I odniosłem takie wrażenie, że Les Claypool powoli wyczerpywał tę formułę grania. Płyty były coraz "zabawniejsze" i gorsze muzycznie.
 Primus - Southbound Pachyderm
Primus - Antipop
Kolejny artysta do którego mam słabość, choć od dawna nie jest rockmanem. Kiedyś był ,ale krótko. To Prince, błysnął jako niezły gitarzysta (Purple Rain) , ale potem mu przeszło. Ale zawsze jego nagrania mają to coś (choćby soulowego) co rusza czułą nutę w mej ...duszy (?). Na tej płycie jakby mniej, ale jak słabość to słabość: Acha , płyta to "Musicology" z 2004 roku:
Prince - Musicology
W tym przypadku słabość jest uzasadniona ;o)) QOTSA (Queens Of The Stone Age) to w tej chwili już kawałek historii rocka. Ta płyta to druga EP-ka (wydana chyba jeszcze przed pierwszym albumem). Na płytce "The Split CD" z 1998 roku,nagrania QOTSA i Beaver. To jeszcze stoner rock, bo potem QOTSA oddalili się od tego stylu.
QOTSA - The Bronze
Beaver - Absence Without Leave
No i doszedłem do pierwszej regularnej płyty QOTSA. Wydana w 1998 "Queens Of The Stone Age" zachwyciła mnie od razu i chwyciła i trzyma .... Szkoda rozpadu Kyuss' a, ale QOTSA pozwala zapomnieć o tej stracie ;o)) Josh ma wyjątkowy dar pisania piosenek "ostrych" ale chwytliwych.
QOTSA - Regular John
QOTSA - If Only
Jacka White wszędzie pełno, więc jest też w mej płytotece. Jedno z jego wcieleń to Raconteurs. A płytka słuchana to "Broken Boy Soldiers" z 2006 roku. Trochę niepokoi że w każdym wcieleniu jest taki sam, ale dopóki dobrze gra, niech się sobie wciela ;o))
The Raconteurs - Steady, As She Goes
The Raconteurs - Broken Boy Soldier
Polska grupa grająca progresywny rock, która od razu skojarzyła mi się z Riverside. Może dla tego że na tej płycie śpiewa gościnnie Mariusz Duda z Riverside? Trochę podobne klimaty, ale przecież to chyba dobrze, bo Riverside to dobra kapela. Grają progresywnie i momentami dość mocno, wręcz metalowo, a to przecież jak wiecie bardzo lubię. A o kim piszę? To warszawska grupa Indukti i pierwsza ich płyta "S.U.S.A.R." z 2004 roku.
Indukti - Cold inside ..... I
Indukti -Shade
Dla uspokojenia, na koniec, trochę jazzu. Piękna i spokojna płyta, choć wcale nie taka łatwa. Nagrana dla ECM-u, a to jest gwarancja jakości ! Bobo Stenson, Anders Jormin, Paul Motian "Goodbye" z 2005 roku. Klasyczne trio (pianino, bas, perkusja) i dość rozimprowizowana, ale spokojna muzyka.

Bobo Stenson - Music For A While
Bobo Stenson - Send In The Clowns
Bobo Stenson - Seli