Mundial

     Wszyscy wokół żyją mundialem. Emocjonują ich mecze naszych piłkarzy. Ja założyłem z góry, że przegrają wszystkie i na razie nie jestem rozczarowany. Nasze orły mogą mnie tylko mile zaskoczyć, a to lepsze niż zawiedzione nadzieje. Chcę też by było jasne, że nie ucieszą mnie te ewentualne porażki, ja je tylko przyjmę z całkowitym spokojem, bo się ich spodziewam. Gdyby jednak zaczęli wygrywać, emocje z pewnością się pojawią...

Bieżący komentarz
Kącik w którym czasem krótko skomentuję to, co dzieje się wokół, nie pozostając obojętnym politycznie, 
za co z góry przepraszam ... albo i nie ...

     Senegal, by odnieść zwycięstwo, opłacił przed meczem szamanów. Wyjściem byłoby zapłacenie Ojcu Dyrektorowi za modlitwy o wygraną. Kilka milionów i mundial mielibyśmy załatwiony. Dwie, trzy bańki przy strumieniu kasy płynącym w tamta stronę, to przecież tyle co nic dla budżetu a naród (nie wiem czy nie pisać dużą literą???) by się cieszył i prezydent mógłby z dumą walnąć sobie z fotkę z herosami, a może nawet prezes byłby do takiej foty chętny. Mam wrażenie, że za darmo, trudno liczyć na modlitwę.

Cytat tygodnia

     Naprawdę wierzymy dopóty, dopóki nie wiemy, do kogo mamy zanosić błagania. Religia jest żywa, póki nie dopracuje się modlitw.

Emil Cioran "Zły demiurg"

*****

Raporty z przesłuchań

czyli co w mych odtwarzaczach piszczy

***

Muzyka spod igły

Winylowy kąt

     W upływającym tygodniu tylko jedna płyta na dwóch winylach, Budgie "Live At A&M Recording Studios 1978". Francuski, limitowany winyl na którym jest koncert z dobrą jakością dźwięku, zarejestrowany (przez grający wówczas na koncertach na 2 gitary, kwartet) dla radia na amerykańskiej trasie promującej LP Impeckable. Dla fanów (czyli m.in. dla mnie) nie lada gratka, tym bardziej, że zespół gra na nim również swoje starsze kawałki. Taki fragment koncertu z innego wydawnictwa:

Budgie - LIVE 4/30/78 part 1

***

Muzyka codzienna -

samochodowa lub przed snem CD-kowa

     Przebojem w samochodzie była płyta nieznanego mi zupełnie zespołu Turbo Fruits z 2007 roku. To debiut tego garażowego zespołu z Nashville w Tennessee. Nawet nie wiem czy jeszcze istnieją (ostatnia płyta wydana została w 2015 roku). Brudny dźwiękowo przekaz daje wrażenie autentyczności. Słuchałem kilka razy i z żalem wyjmowałem płytę z odtwarzacza.

Turbo Fruits - Volcano

I utwór który ujął mnie poczatkowym riffem, wyjętym jak z T.Rex:

Turbo Fruits - The Run Around

     Niemłody, co w bluesie jest raczej zaletą, Philip Wallker z płyty Giong back Home z 2007 roku. Zmarł w 2010 i jest to ostatnia płyta w jego dyskografii. Elektyczny blues w dobrym klasycznym stylu:

Phillip Walker - ''Blackjack'' & ''Lying Woman"

    Płyty polskiego heavymetalowego Witchking, "Hand Of Justice", wysłuchałem z niecierpliwością, kiedy się wreszcie skończy. Nic co by mnie zaskoczyło i "schematyczny" wokal. Niby wszystko w heavymetalowym stylu, ale duszy brak...

Witchking - Metal Grail

Do klika za tydzień

czarT

Udany weekend

     Spóźniony i bez pomysłu na wpis. Za gorąco, za duszno. A jeszcze rano byłem nad jeziorem i pomysły aż się kłębiły i z tych kłębów nic się nie wyłoniło. Pobyt nad jeziorem miła dla ciała i umysłu rzecz. Chłodna bryza od wody, której nie widziałem, ale przecież wiem, że tam jest. Trawa ścięta, żywopłot przycięty ,satysfakcja z wykonanych czynności jest. Ptaki budziły o 4 rano, bo przecież dla mieszczucha, taki poranny wrzask jest dźwiękiem obcym. Ja rozumiem ryk motoru, syreny karetek czy klaksony, ewentualnie rozbawieni sąsiedzi, ale żeby ptaki tak się darły. Irytujące! Przed wejściem do kuchni potężny pająk utkał swą sieć, trochę strach coś z tym zrobić, bo w drewnianym domu pełno jego kolegów którzy tylko czyhają na Twój sen lub chwilę nieuwagi, by zemścić się za brutalne potraktowanie sieci pobratymca. O zrobieniu czegoś z samym pająkiem zapomnijcie, za duży stres i żal jednak żywego stworzenia, choć tak nikczemnego z wyglądu. Małe zajączki, których stada włóczyły się ponoć po działce, na wieść o naszym przyjeździe uciekły. Pająki zostały... 
     Jednym słowem, udany weekend (czego i Wam życzę) i proszę irytujących pedantów o anankastycznej osobowości o darowanie sobie wytyku o dwóch użytych powyżej słowach. Jest to celowe i prowokacyjne zachowanie z mej strony oparte na specyficznym poczuciu humoru, które pozwala mówić jedno i robić (dla żartu) coś zupełnie innego.

Bieżący komentarz
Kącik w którym czasem krótko skomentuję to, co dzieje się wokół, nie pozostając obojętnym politycznie, 
za co z góry przepraszam ... albo i nie ...

     Spalenie kukły posła opozycji nie ma znamion czynu zabronionego, jest dopuszczalną polemiką. Jedynie ewentualne spalenie kukły błogosławionego (w przyszłości) prezesa ... boję się nawet myśleć czym. Za taki czyn czapa na miejscu. Reszta hołoty morda w kubeł, kanalie i sprzedawczyki. Ja to się nawet czuję kanalią bo, aż strach się przyznać... nie lubię Prezesa.

Cytat tygodnia

     To wiele wyjaśnia:

"Człowiek jest skończony, jest żywym trupem nie wówczas, gdy przestaje kochać, lecz gdy przestaje nienawidzić. Nienawiść konserwuje; to w niej właśnie, w jej chemii tkwi "tajemnica" życia. Nie bez przyczyny jest ona nadal najlepszym, jaki kiedykolwiek wynaleziono, środkiem wzmacniającym, ponadto tolerowanym przez każdy, choćby najsłabszy organizm."

Emil Cioran "Zły demiurg"

*****

Raporty z przesłuchań

czyli co w mych odtwarzaczach piszczy

***

Muzyka spod igły

Winylowy kąt

     Eric Dolphy "Other Aspects" z 1987 roku. Znalezione w prywatnych archiwach tego saksofonisty, klarnecisty, flecisty, potwierdzają klasę free jazzowe ciągoty. Ciekawe...

Eric Dolphy - Inner Flight I

Eric Dolphy - Inner Flight II

     Pierwsze wydawnictwo Defetu Muzgó "Wszyscy jedziemy...", materiał został zarejestrowany w trakcie koncertu w klubie „RURA” we Wrocławiu w 1991 roku. Zremasterowana wersja wydana na winylu w 2016 roku. Legenda polskiego punka:

Defekt Muzgó - Wszyscy jedziemy...

     Jedna z płyt trochę niedocenionych w historii polskiej muzyki, Mira Kubasińska i zespół Breakout "Ogień" z 1973 roku. Do dzisiaj tytułowy numer wywołuje dreszcze a "Czarno-czarny film" Lubię nucić pod nosem.

Mira Kubasińska & Breakout - Wielki ogień

Mira Kubasińska & Breakout - Czarno-czarny film

***

Muzyka codzienna -

samochodowa lub przed snem CD-kowa

     Ostatnia w dyskografii zespołu Fair To Midland  płyta "Arrows & Anchors" z 2011 roku. Progresja, metal, rock to wszystko brzmi w muzyce kapeli z Teksasu. Pomimo chwytnych melodii, mnie jakoś brakuje decyzji w którą mają iść stronę. Jakby stali w rozkroku między popularnością a ambicjami.

Fair To Midland - Musical Chairs

Fair To Midland - Whiskey and Ritalin

     Polski zespół z Rudy Śląskiej istniejący od 2001 roku. Nagrali trzy płyty, supportowali wiele występujących na naszych scenach gwiazd. Dobry wokal i rockowy styl czerpiący z wielu źródeł i gatunków. Ścigani "Spiritus Movens" z 2011 roku:
Ścigani - Ełyła
Ścigani - Doceniać chwile

     Jeden z mych ulubionych prześmiewców i muzyków, Frank Zappa. Przy całym swym jajcarskim podejściu do muzyki tworzył na prawdę dobre numery. Płyta z 1975 roku "One Size Fits All".
Frank Zappa - Po-Jama People
Frank Zappa - San Ber'dino

Do klika za tydzień

czarT

39 lat...

     Czy to taka pora roku, czy grupa wiekowa taka, że pogrzeby stały się miejscem spotkań rodzinnych i towarzyskich, a wiadomości o pobycie w szpitalu, ani nie dziwią, ani nie wywołują większych emocji. Wywołuje je śmierć młodszych roczników. Śmierć moich równolatków i starszych już tylko zrozumienie. To jeszcze nie ten wiek, ani stan, by wywoływała zazdrość, ale jak to w przypadku zazdrości, gdy się pojawia, ambitne jednostki starają się osiągnąć to samo, zawistne tylko złożeczą. Czy w tej materii jestem zawistny czy ambitny? Raczej obojętny. Wiem, że ta droga musi się tak skończyć, ale nie ma we mnie ani chęci przyspieszenia, ani zwalniania ponad miarę. Wszystko w naturalnym tempie. Jestem z najlepszego, sześćdziesiątego rocznika, więc nie do zdarcia. Ważne, że robię to co lubię, w swoim rytmie, do niczego się nie zmuszam (a przynajmniej staram się nie zmuszać), rozumiem i akceptuję swe miejsce. 
     Jutro z przyjemnością pojadę, po raz kolejny, na nasze klasowe spotkanie. Od kilku lat, na początku czerwca, spotykamy się w gronie naszej licealnej klasy maturalnej. W tym roku chyba po raz piąty z rzędu. Z pewnym zaskoczeniem przyjąłem wynik dodawania i odejmowania lat, z których to działań wyszło mi, że maturę zdawaliśmy 39 lat temu. Siwe włosy i łysiny, zmarszczki, a głowy wciąż młode. Policzymy się, sprawdzimy czy nikogo nie ubyło, pożartujemy z wychowawczynią, bo też tam będzie, pobiesiadujemy do rana przy świecach i gitarze, wyśpiewując swe młodzieńcze wspomnienia.
     Starszy syn ze swą kapelą, With All Your Strength, nagrywa płytę. Poniżej krótka migawka z jego "słowiczym" głosem. Oj będzie to mocna rzecz.

With All Your Strength

Bieżący komentarz
Kącik w którym czasem krótko skomentuję to, co dzieje się wokół, nie pozostając obojętnym politycznie, 
za co z góry przepraszam ... albo i nie ..

      Stadnina koni w Janowie, sztandarowy przykład działania dobrej (a nawet lepszej) zmiany, gdy dyletanctwo ukryte pod maską pychy, zamienia Pride Of Poland w Shame Of Poland. To samo dzieje się z całym naszym krajem, który oni chcą uczynić tylko swoim.

Cytat tygodnia

     "Tylko ten dojrzał do wyzwolenia, kogo męczy powszechność udręki.
Usiłowanie wyzwolenia się bez świadomości tej udręki - to niepodobieństwo albo kalectwo. Nie ma wyzwolenia w próżni: wyzwalać się musimy od czegoś, w tym wypadku - od czegoś wszechobecnie nieznośnego, co wyczuwamy zarówno w hipotezie bytu, jak i niebytu, bo przecież rzeczy i pozory rzeczy na równi przyprawiają nas o cierpienie. Jednakże hipoteza pustki ma mimo wszystko dobre strony, gdyż rzuca silniejsze światło na ogrom udręki, na jej olbrzymie rozmiary tudzież znikomość rodzącej je przyczyny. Dręczymy się zawsze nadmiernie, czy ten świat jest realny, czy też nierealny. Co prawda większość z nas nie wie, jak bardzo cierpi. Rozbudzenie się na okropność, dostrzeżenie iluzji twardym ostrzem dźgającej istoty żywe - to wielki przywilej świadomości."
Emil Cioran - Zły demiurg

*****

Raporty z przesłuchań

czyli co w mych odtwarzaczach piszczy

***

Muzyka spod igły

Winylowy kąt

     Bardzo zdolny hip hopowiec, którego muzyka wykracza daleko poza ramy gatunku. Ostatni album z 2016 roku "Endless" pierwotnie zrealizowany jako wideo (visual) album, ukazał się właśnie na twardym nośniku. Doceniany (przeze mnie) za niemożliwość zaszufladkowania. Na tej płycie jest elektronika, hip hop, alternatywa, psychodelia... Wart uwagi i wysłuchania.

Frank Ocean - Endless (Full Album)

     Amerykańska hardcorowo punkowa grupa Dead Cross z Majkiem Pattonem na wokalu. Mocna i dobra płyta wkur... niektórych słuchaczy. Dead Cross z 2017 roku:

Dead Cross - Seizure and Desist

Dead Cross - Church of the Motherfuckers

I taki cover:

Dead Cross - Bela Lugosi's Dead (Patton Vocals)

     Utwory Toma Waitsa napisane, przez niego i żonę, do sztuki Franks Wild Years, wydane na płycie o tym samym tytule w 1987 roku. Głos i muzyka jak zawsze fascynuje:

Tom Waits - More Than Rain

Tom Waits - Cold Cold Ground

     W miarę śwież reedycja płyty black metalowego Defheaven "Demo" z 2010 roku. Po sukcesie grupy wydawany jest album, który płytą nie był a tylko nagraniami demo. Defheaven to grupa która wyniosła black metal na prawdziwe wyżyny muzycznej twórczości... oczywiście w tym gatunku, bo trzeba się jeszcze przebić przez ścianę dźwięku i scream wokalu, by tę muzykę usłyszeć.

Deafheaven - Daedalus
Deafheaven - Exit:Denied

***

Muzyka codzienna -

samochodowa lub przed snem CD-kowa

     Druga w dyskografii zespołu Soen płyta "Tellurian" z 2014 roku. Ta supergrupa ma międzynarodowy skład, ale i tak większość jej członków to Szwedzi. W porównaniu do pierwszej płyty, podobieństwo do TOOL już nie jest tak oczywiste. To bardziej progresywny rock niż metal. Grają ładniej i przystępniej (co w mych ustach jest zarzutem), ale to wciąż bardzo ciekawa i połamana muzyka.

Soen - Tabula Rasa
Soen - Kuraman
Soen - Pluton

     Kapela o statusie kultowym, weterani alternatywnego, gitarowego grania, amerykański zespół Yo La Tengo. Płyta z 2006 roku, nie wiem która bo wydali ich dużo, ale chyba jedenasta, "I Am Not Afraid of You and I Will Beat Your Ass". Muzyka bardzo zróżnicowana, ale zawsze dobra :) Potrafią zagrać ładnie:
Yo La Tengo - I feel like going home
A tak się płyta zaczyna, to ulubione Yo La Tenog :)
Yo La Tengo- Pass The Hatchet, I Think I'm Good Kind

    Amerykańska kapela La Sera, utworzona przez basistkę Katy Goodman z Vivian Girls. Indie rockowa muzyka, melodyjna, trochę bez wyrazu. Trzecia w dyskografii La Sera płyta "Hour of the Dawn" z 2014 roku.
La Sera - Losing to the Dark
La Sera - Hour Of The Dawn

Do klika za tydzień

Wilk czarT

Wilki

      Śledzą mnie oczy wilka. Patrzą beznamiętnie taksując, czy jestem ofiarą, czy zagrożeniem i nie wiem kiedy przyjdzie ta chwila, gdy położą kres... Ja też uważnie je obserwuję. Niosą siłę, nie strach. Gdy zamkną się przed mymi, zamkną się i moje.

Cytat tygodnia

     "Żyć zupełnie bez celu! Taki stan majaczył już przede mną, a nawet często go osiągałem, nie potrafię wszakże w nim zamieszkać; za słaby jestem na takie szczęście"
Emil Cioran "Zły demiurg"

*****

Raporty z przesłuchań

czyli co w mych odtwarzaczach piszczy

***

Muzyka spod igły

Winylowy kąt

a     Nowa płyta Rolo Tomassi, "Time Will Die and Love Will Bury It". Nazywano ich The Dillinger Escape Plan dla małolatów tą płytą dowodzą, że są jednak na własnej ścieżce. Dobra płyta, mocna z niezawodnie brzmiącym głosem Evy Spence. To bedzie, w tym roku, jedna z mych ulubionych płyt. Zaczyna się od takich przyjemnych dźwięków:
Rolo Tomassi - Aftermath
A potem to już jazda jaką lubię :)
Rolo Tomassi - Rituals

I mój ulubiony numer z tej płyty:

Rolo Tomassi - Balancing The Dark

     Pierwsza z płyt duetu Fripp & Eno, ambitnie ambientowej muzyki dwóch indywidualności muzycznych. Gitarowe dźwięki przepuszczane przez Frippertronics którym towarzyszą elektroniczne wariacje Briana Eno. Frip & Eno "(No Pussyfooting)" z 1973 roku. Tylko takie omówienie dostępne jest w Youtube:

(No Pussyfooting) by Fripp & Eno (ALBUM REVIEW)

     Z archiwów amerykańskiego punka. Kapela która nie przebiła się w latach punkowego boomu. Byli czarni i może dla tego nie błysnęli. Uznanie przyszło po latach. Kompilacja nagrań demo z lat 1974-76. 

Death - People Look Away
Death - Views/ Can you give me a thrill?

     Płyta Johna Coltrane z  fragmentami konceru gdzieś w Europie w 1962 roku. John Coltrane "My Favorite Things". Link do nagrania z 1965 roku, ale w tym samym składzie (poza perkusją):

John Coltrane Quartet - My Favorite Things

***

Muzyka codzienna -

samochodowa lub przed snem CD-kow

     Toolowate dźwieki szwedzkiego (choć członkami są nie tylko szwedzi) Soen przekonały mnie do tej supergrupy. Porównania z Tool nieuniknione, choć trudno to nazwać kopią. Po prostu dobry progresywny metal. Soen "Cognitive", debiut z 2012 roku:

Soen - Delenda

Soen - Savia

     Grupa Error złożona z członków NIN i Bad Religion, na pierwszej (i ostatniej jak dotychczas) EP-ce zaśpiewał wokalista Dillinger Escape Plan. Muzyka to cyfrowy hardcore, czyli dość agresywna i rytmiczna elektronika. EP-ka wyszła w 2004 roku i .... dalej nic. 
Error - Jack the Ripper
Error- Nothings Working

     Pokryty platynami debiut Crazy Town. Zabawowa muzyka przy której trudno stać spokojnie. Crazy Town "The Gift Of Game" z 1999 roku. Chłopakom wystarczyło pary na jeszcze dwie, coraz gorsze płyty.

Crazy Town - Toxic
Crazy Town - Revolving Door
I oczywiście :
Crazy Town - Butterfly

     Ta recenzja oddaje doskonale charakter płyty: Album "The Life Of Eugene Harrington" to niesamowita muzyczna podróż przez życie Eugene Harrington'a. Tajemniczy, pełen psychodelicznych dźwięków i tajemnic świat. Zgaś światło, usiądź wygodnie i wsłuchaj się w płynące z głośników dźwięki. Ten świat Cię zachwyci.. Prosta i chwilami sprawiająca wrażenie nieporadnej w "solówkach" muzyka, jednak wciąga jak narkotyk. Płyta wydana w małym nakładzie, trafiła w me ręce przez przypadek... za który dziękuję białostockiej Winylowni :) The Life Of Eugene Harrington:

Eugene Harrington - The Life Of Eugene Harrington

     Przez pół tygodnia w samochodzie królował blues. Trudno było mi pożegnać się z tą płytą. Harmonijkarz, gitarzysta, Wtermelon Slim & The Workers z 2006 roku:

Watermelon Slim & The Workers - Dumpster Blues
Watermelon Slim & The Workers - Juke Joint Woman

     W niedzielny poranek troche klasyki. Chopin w interpretacji Krystiana Zimmermana z płyty "Ballady, Bakarola, Fantazjia"... klasa... klasyczna
F. CHOPIN:Ballade No.1 Op.23 - Krystian ZIMERMAN
Krystian Zimerman - Chopin - Ballade No. 4 in F minor, Op. 52

Do klika za tydzień

Wilk czarT