Krótka bajka o przyjaźni.

Pamiętał jeszcze, że kiedyś było światło.
Pamiętał jak kąpał się w jego blasku i cieple.
Pamiętał te cudowne i beztroskie chwile, gdy śmiał się i cieszył, a cały świat śmiał się i cieszył wraz z nim.
Nie pamiętał momentu gdy światło zaczęło przygasać. Nie wie kiedy to zauważył. A może ciemności zapadały tak powoli, że zorientował się dopiero wtedy gdy w nich utonął. Zniknął blask. Mrok pochłonął wszystko. Przenikliwy chłód opanował cały jego świat.
Od czasu do czasu miewał przebłyski i dawne wspomnienia wracały. Były to jednak tylko chwile i znowu tonął w przenikliwej zimnej czerni. 

Coś go jednak jeszcze cieszyło. Uzyskał możliwość słyszenia. Zaczął chłonąć dźwięki. Dopóki nie słuchał nawet nie wiedział, ze w mroku jest tyle dźwięku. Gdy zaczął słuchać, czasem miał wrażenie że ciemność śpiewa. Śpiewa tylko dla niego. Utonął w tej muzyce zapominając o braku światła i chłodzie.
Pewnego dnia w ciemności natknął się na zagubiony promyk. Promyk światła, przedstawiciel świata o którym zdążył już zapomnieć. Wspomnienia wróciły. Promyk rozproszył mrok wokół niego i znowu poczuł ciepło. Muzyka przygasła. Czy był szczęśliwy ? Tego nie wiedział, wiedział że było mu dobrze gdy świecił w ciemnościach. Cieszył się każdą chwilą. Widział jednak że Promyk nie był szczęśliwy. Choć było im razem dobrze, tęsknił za swym pełnym jasności światem w którym nie ma czerni. Zauważył że jego blask zaczyna przygasać. Nie czuł się z tym dobrze. 

Pewnego dnia Promyk nazwał go swym przyjacielem. Nie pamięta kiedy ktoś go tak nazwał. Ale to spowodowało że zaczął myśleć. Przyjaźń zobowiązuje. Wspólne chwile nie cieszyły go jak dawniej, bo widział coraz większą tęsknotę i ból Promyka. Zastanawiał się czy jego zadowolenie warte jest takich cierpień Przyjaciela ..............
I pozwolił mu odejść tam gdzie nie ma mroku.
Zapadły ciemności ............. lecz znowu zaczął słyszeć muzykę.
Czasem śni mu się światło i widzi w nim swego Przyjaciela.
Wtedy się uśmiecha.

*****

Wieści z obozu Obywatela NIP

Jeden z członków zespołu znalazł się w szpitalu. Odwiedziliśmy go.

I powtórzę za Sułkiem:

A taki jeszcze całkiem dobry OBYWATEL był !!!

Gotowa jest w końcu płyta Komitetu Obywatelskiego II, czyli znajomych jazzmanów grających nasze utwory. Dzisiaj zaprezentuję wam jedn z numerów z tej płyty. Robię to z dużą przyjemnością, bo sam w nim śpiewam ;o))

*****

Raport z muzycznych przesłuchań.

Dopadła mnie kolejna płyta. Już dawno żadna tak mnie nie wbiła w fotel. Kapela gra jazz, ale jak go gra (płyta wydana została przez Metal Blade) !!! Metalowa wręcz energia i dużo rockowych brzmień (chwilami brzmią jak King Crimson z najlepszych lat) i wspaniali instrumentaliści ..... a co wyprawia perkusista .... tego trzeba posłuchać !!!! Trioscapes z płyty "Separate Realities" (2012). Gorąco polecam.

Trioscapes - Blast Off

Jak zacząłem słuchać, to nie mogłem przestać :

Trioscapes - Curse of the Ninth

Dobre bo polskie ? najnowsza płyta Riverside ..... i nie wiem co myśleć ? Zacząłem słuchać i nie podobała mi się. Zmienili swe progresywno-metalowe (chwilami) brzmienie na hard rockowe i rozczarowali mnie !!! Ale .... pod koniec płyty ucho przywykło i nawet zapomniałem o zmianie. W sumie płyta wymaga paru przesłuchań i przyzwyczajenia się do tego że chwilami brzmią jak Deep Purple, ale  ...... jednak trzymają swój wysoki poziom. Riverside "Shrine New Generation Slaves" z 2012 roku.

Riverside - Celebrity Touch

Riverside - The Depth of Self-Delusion

Zupełna zmiana nastroju nastąpiła przy słuchaniu kapeli Delta Moon z płyty "Goin' Down South" z 2004 roku. Klasyka bluesa południa Stanów, gdy nie wiesz czy to jeszcze blues czy już country. Płyta, dla miłośników takiej muzy do polecenia, ale inni mogą to znieść nie najlepiej. Mnie w sumie spodobała się, z małymi wyjątkami, gdy "nadużywają" slide'ów ..... a i wolę gdy śpiewa facet, bo głos ma mocno "spracowany".
Delta Moon - I'll Die Trying
Delta Moon - Goin' Down South
I znowu muzyczna wolta w odtwarzaczu. Jazz na głosy męskie. Dwie płyty świetnych (na żywo) Take 6. Sześć "czarnych" głosów tworzy nastrój .... bardzo miły, ale u mnie wywołali smutek ... a może to był tylko taki dzień. Bardzo lubię i bardzo cenię TAK śpiewające zespoły ( sam przez kilkanaście lat śpiewałem w chórach - od szkoły podstawowej). Take 6 z dwóch płyt:
Take 6 "So Cool" z 1998 roku:
Take 6 - So Cool
Take 6 - Fly Away
Take 6 "So Much 2 Say"
Take 6 - Something Within Me
Take 6 - So Much 2 Say
A potem zwariowana jazda przy rocku industrialnym. Nie jest to muzyka dla każdego. To dźwięki dla prawdziwych straceńców a wokal może wywołać ból głowy ;o)) Ale ja mężnie znoszę takie tortury uszu. Ba, nawet je lubię ... Niemiecka kapela Testify z płyty "Mmmyaoooo" z 1996 roku ..... a za płytę bardzo dziękuję darczyńcy ;o))
Testify - Head Of Compassion
Testify - Mouth
Na koniec znowu rockowa klasyka z Kanady, czyli Rush. Jedna z lepszych i lubianych przeze mnie ich płyt, "Permanent Waves" z 1980 roku ..... oj to już tyle lat minęło ???
Najbardziej lubię ostatnie nagranie na płycie:
Rush - Natural Science
A takimi dźwiękami płyta się zaczyna:
Rush - The Spirit Of Radio
A potem muzyka płynie dalej:
Rush - Freewill