Mleko dedykowane debilom

     Mleko dedykowane debilom, usłyszałem w radio. O, nareszcie ktoś pomyślał o politykach, przyszło mi do głowy, ale po chwili dotarło do mnie, że coś chyba w tym przekazie uległo przekłamaniu. No tak, chodziło o Bebilon... Takie przekłamania w percepcji zdarzają mi się coraz częściej i zastanawiam się na ile jest to kłopot ze słuchem a na ile naturalna obrona organizmu przed zalewem bodźców zewnętrznych, których ilość, a w szczególności jakość, przekracza już zdrowy rozsądek, a z pewnością mój zdrowy rozsądek. Szum informacyjny niesie tyle bezsensownych i niepotrzebnych informacji, że naturalna obrona jest w pełni zrozumiała. Na to nakłada się jeszcze naturalna złośliwość i ironia w interpretacji sygnałów, zdarzeń i wszelkiej maści pseudo autorytetów. To ironiczne podejście do świata a czasem wręcz pobłażliwość dla różnych poglądów pozwala zachować zdrowy rozum i dużo zdrowszą psychikę oraz wewnętrzny spokój. Gdybym przejmował się każdym idiotą, których we współczesnych mediach jest więcej niż ludzi po prostu mądrych... czasem wolę udać, że nie słyszę lub nie rozumiem, niż wdawać się w polemikę, bo do niej potrzebny jest choć cień zrozumienia, a czasem po prostu myślenia, a to zanikająca umiejętność. Powoli sam wykluczam się ze społeczeństwa. Wolę swoje towarzystwo, bo ono zapewnia mi ten poziom który znam i rozumiem. Skoro lubię siebie, skoro rozumiem siebie, sam na sam ze sobą nie mogę czuć się źle. Samotność i ta fizyczna i intelektualna, nie wydaje się już tak straszna a bywa nawet pożądana. Nie użalaj się, że nikt Cię nie rozumie, gdy Ty sam nie rozumiesz siebie. Wewnętrzny rozwój to klucz do wszystkiego. Od pewnego czasu przestałem się nudzić. Skonstatowałem to w chwili, gdy kolega w pracy wpadł do mnie ze słowami, "nudzisz się, to posiedzę z tobą". Ale ja się wcale nie nudzę, choć z zewnątrz to może tak wyglądać, bo czasem nie robię nic, a ja wciąż słucham, myślę, obserwuję, analizuję siebie, czytam i nie mam poczucia ani straty czasu, ani nudy... 
     Wszystko co napisałem powyżej miało być wstępem do jednego komunikatu, ale nie mogę jakość znaleźć nici łączącej. Błądzę po manowcach myśli i zapominam o celu. Otóż pięć dni temu, przez przypadek przestałem palić. Czy rzuciłem palenie, tego jeszcze nie wiem. Wiem, że mija piąta doba od momentu, gdy zabrakło mi wieczorem papierosów, a nie chciało mi się iść po nie do sklepu... od pięciu dni nie chce mi się iść po nie do sklepu. Przeszedłem już najgorsze chwile po odstawieniu, ale chęć zapalenia wciąż jest. Przytyłem dwa kilo... w pracy dla rozrywki wchodzę piechotą na dziewiąte piętro kilka razy dziennie, a popsuta winda to tylko pretekst.

Bieżący komentarz

     Panuje opinia, że największym osiągnięciem czasów komunizmu było zlikwidowanie analfabetyzmu. Gdy czytam różne komentarze w sieci, to zaczynam mieć wątpliwości, czy analfabetyzm nie miał jednak swych dobrych stron...

Cytat tygodnia

     Najlepszy komentarz, jaki słyszałem, do całej przemiany ustrojowej w Polsce i czego nas nauczyła komuna, a raczej stopnia deprawacji po niej :

"Kiedyś to panie było dużo lepiej. Teraz to tylko góra kradnie i to miliony, a kiedyś wszyscy. Każdy skubnął sobie kawałek i jakoś szło. Wszyscy byli zadowoleni."

*****

Raporty z przesłuchań

czyli co w mych odtwarzaczach piszczy

***

Muzyka spod igły

Winylowy kąt

     Reaktywacja w 2015 roku pochodzącej z Teksasu kapeli At The Drive In zaowocowała płytą "in-te a-li-a" w 2017. Choć brakuje dawnego ognia tej post hardcorowej  kapeli, to płyta dobra i daje nadzieję na następne równie udane wydawnictwa.

At The Drive In - Hostage Stamps

At The Drive In - Incurably Innocent

At The Drive In - Call Broken Arrow

     My Bloody Valentine i płyta "Isn't Anything" z 1988 roku. To ta płyta zdefiniowała gatunek nazwany Shoegaze (od wpatrywania się gitarzystów w buty). Ściana dźwięku i melodyjne wokale. Bardzo dobra płyta.
My Bloody Valentine - Cupid Come
My Bloody Valentine - Feed Me With Your Kiss

     Jazzowe klimaty z Tunezji na ud, czyli lutnię perską. Anouar Brahem "Blue Maqams" z 2017 roku, tym razem na winylu, bo mam też wersję CD. Towarzyszą mu znani jazzowi muzycy (Dave Holland: kontrabas; Jack De Johnette: perkusja; Django Bates: fortepian). Muzyka subtelna i nastrojowa, wszak nagrana dla ECM.
Anouar Brahem – Blue Maqams
"La nuit" by Anouar Brahem at La Philharmonie de Paris (Brahem/Holland/Dejohnette/Bates)

***

Muzyka codzienna -

samochodowa lub przed snem CD-kowa

a

     Przygotowań do koncertu TOOL ciąg dalszy, czyli kolejna płyta z dyskografii. Pierwsza długogrająca z 1993 roku "Undertow". Zespół krzepnie i wypracowuje swój indywidualny styl, mamiąc fanów i krytyków zmyśloną ideą lakrymologii, filozofii podnoszącej znaczenie bólu i płaczu.
Tool - Prison Sex
Tool - Sober

     A jako gratis, wraz z Tool'em wystąpi Alice In Chains. Cóż za miła niespodzianka, dwie ulubione kapele na jednej scenie. Trwa zatem przesłuchiwanie rónież płyt Alicji. Trzeci z minialbumów grupy i drugi bardziej akustyczny niż duże płyty zespołu. Duży sukces komercyjny...
Alice In Chains - No Excuses
Alice In Chains - Nutshell

     Debiut szwedzkiego Anekdoten "Vemod" z 1993 roku. Kto nie słyszy wpływów rockowej wersji King Crimson?? Bardzo lubię z tego właśnie względu.
Anekdoten - Karelia
Anekdoten - The Old Man & The Sea


     Małe liźnięcie tureckiego rocka. Wokalistka Şebnem Ferah z płyty "Can Kırıkları" z 2005 roku. Takie liźnięcie trochę bez smaku... Nie będzie to moja ulubiona wokalistka, choć tak na prawdę nie ma się do czego przyczepić, ale to nie moja bajka...
Şebnem Ferah - Can Kırıkları
Şebnem Ferah - Çakıl Taşları

Do następnego klika

czarT