Ciemna strona

     Jak pogodzić się z tym, gdy pewnego dnia odkrywasz, że w Tobie również są ciemne zaułki i zakamarki, że budowany w sobie obraz ciepłego dobrego i empatycznego człowieka ma jednak rysy, że gdzieś czai się zło. Gdy nie pomaga już standardowa "technika" zaprzeczania i wypychania pewnych zdarzeń w mroki niepamięci, odgradzanie się murem zapomnienia od niewygodnych wspomnień. Niestety z czasem ten mur kruszeje, i te niewygodne wspomnienia wracają. Zdajesz sobie sprawę, że twój obraz, który tworzyłeś w sobie od lat, jest niepełny, bo choć są na nim półcienie, brak głębokiego cienia a nawet mroku, który jednak gdzieś w Tobie egzystuje. Konstatacja, że krzywdzisz jednak ludzi, że to potrafisz, że nie zawsze żałujesz, że zło też Cię buduje, że jest częścią Twej osobowości, może być bardzo niemiła, wręcz nie do przyjęcia. Ale jeśli to w Tobie jest, to przed tym nie uciekniesz. Walcząc z tą myślą, nie akceptując tej strony swej osobowości, wypychając ją poza obręb swych świadomych działań, nie zyskasz spokoju, nie zniszczysz przeciwnika, za jakiego tę swą istotę uważasz. Pozostaje przecież podświadomość a ona odzywa się w w nieprzewidywalny czasowo i objawowo sposób. Taka ucieczka przed samym sobą, brak akceptacji dla tej części swej natury nie jest zapowiedzią sukcesu, zazwyczaj jest skazana na porażkę. 
     Warto czytać książki, by niespodziewanie w przesyconym Freudowską ideą "Czarnoksiężniku z Archipelagu" Ursuli K. Le Guin, znaleźć odpowiedź, znaleźć sposób. Nie uciekać przed mrokiem, zawrócić i stawić mu czoło, by w błysku zrozumienia pojąć, że jest integralną częścią Ciebie i zamiast walczyć, wchłonąć i zaakceptować ...

*****

Bieżący komentarz

Nowy kącik w którym czasem krótko skomentuję to, co dzieje się wokół, nie pozostając obojętnym politycznie, za co z góry przepraszam ... albo i nie ...

     Uspokajając emocje  jakie budzą działania naszych politycznych "elit" (nawias nieprzypadkowy, bo mam wrażenie, że to margines a nie elity), coś z zupełnie innej beczki.

     

*****

Raporty z przesłuchań

co w mych odtwarzaczach piszczy

*

Muzyka spod igły

czyli winylowy kąt

     Alternatywny Jane's Addiction to jeden z moich ulubionych zespołów. W 1997 roku ukazała się kompilacyjna płyta "Kettle Whistle Extracts", zawierająca wersje demo, alternatywne wersje starszych nagrań, nagrania koncertowe i parę nowości. Na tej płycie w co najmniej dwóch nagraniach wziął udział Flea.
Jane's Addiction - Kettle Whistle
Jane's Addiction - Oceansize (Demo)

     Debiut The Smith na polskim winylu, wydanym przez Tonpress. Zadziwiająco dobre tłoczenie, muzyka bez przebojów i młody głos Morrisseya. Producentem płyty był John Porter. The Smiths "The Smiths".
The Smiths - Reel Around The Fountain
The Smiths - Still Ill

     Ostatnia płyta Pink Floydów której mogę słuchać bez żadnych zastrzeżeń. Pink Floyd "The Wall". Trwają spory, czy jest to płyta Floydów, czy Watersa. To jest po prostu kawał dobrej muzyki z przesłaniem, jeden z najpiękniejszych i najlepszych koncept-albumów w historii rocka. Przyznam, że nie potrafię słuchać pojedynczych utworów z tej płyty, czuję niedosyt. Dopiero wysłuchanie całości daje pełną satysfakcję.
Pink Floyd - Mother
Pink Floyd - Don't Leave Me Now
Pink Floyd - Hey You

      Frank Zappa, największy prześmiewca w historii rocka. Płyta z 1969 roku, na płycie tacy muzycy jak Captain Beefheart czy Jean Luc Ponty. "HOT RATS":
Frank Zappa - Willie The Pimp
Frank Zappa - It Must Be A Camel

Muzyka codzienna

*

zazwyczaj samochodowa

czasem przed snem CD-kowa

      The Dead Weather "Sea Of Cowards" z 2010 roku, druga płyta w dyskografii tej supergrupy. Muzycy z różnych alternatywnych formacji, bez napinania się i zbędnych ambitnych deklaracji, spotkali się i nagrali parę utworów na pierwszą płytę i ... tak to się zaczęło. Prosta alternatywna muzyka pełna zgrzytów i brudnych dźwięków, z motorycznie kombinującym Jack'iem White'em na perkusji. Płyta pozostała na dłużej w odtwarzaczu ...
The Dead Weather - Blue Blood Blues
The Dead Weather - I Can't Hear You
The Dead Weather - No Horse

     Kolejny tuwiński artysta, zespół Huun-Huur-Tu. Muzuka czysto folkowa, bez rockowych naleciałości jak w Yat-Kha. Też operują śpiewem gardłowym a tę płytę nagrali w Holandii z Sainkho, eksperymentalną piosenkarką z Tuwy, również używającą tej techniki. Huun-Huur-Tu feat. Sainkho "Mother-Earth! Father-Sky!" z 2008 roku.
Huun Huur Tu & Sainkho Namtchylak - Ergim Syaryym (Song of Hope)
Huun Huur Tu - Daglarym (Dağlarım) (My Mountains)

     Muzycznie i mentalnie pozostałem w Rosji, choć podejście do muzyki diametralnie różniące się od powyższego. Łojący niemiłosiernie Boney Nem, gdzie do dość hałaśliwym gitarom towarzyszy zachrypnięty głos à la W.Wysocki tylko ... bardziej, charczący gardłowo na pograniczu fizycznej wytrzymałości słuchu, nerwów i strun głosowych. Бони НЕМ "Тяжелые песни о главном -1"
Бони' Нем - Бурато (качество)
I ulubiona przeze mnie pieśń z tej płyty:
Бони НЕМ - Течет Волга


     Muzyka trochę z wyprzedzeniem. Na jednej płycie z serii "Polish Early Music" Bartłomiej Pękiel "MIssa Paschalis" i Grzegorz Gerwazy Gorczycki "Missa Rorate Coeli". Piękne harmonie wokalne okresu baroku. Grzegorz Gerwazy Gorczycki nazywany jest nawet polskim Händlem.
Bartłomiej Pękiel, Missa Paschalis: Kyrie 
Grzegorz Gerwazy Gorczycki, Missa Rorate: Agnus Dei

Muzyka łazienkowa

Co chwilę, wraca na chwilę, bo Cobra ożyła :)

     Skibiński Winder Super Sessions, wybór nagrań z koncertów w 1982 roku. Oprócz wymienionych w tytule w płycie grają i śpiewają m.in: Ryszard Riedel, Martyna Jakubowicz, Irek Dudek, Michał Giercuszkiewicz, Janusz Niekrasz, Jerzy Piotrowski oraz Andrzej Nowak, Marek Kapłon, Krzysztof Ścierański  i zespół Dżem. Bluesowe tuzy. Ciekawa kompilacja, w której (moim zdaniem wokalnie odstaje Irek Dudek, ale jego głosu nigdy nie lubiłem) najlepsze są polskie covery i są moi ukochani "Niewinni" ...
 Riedel i Skibinski - Blues na powitanie
 Dżem + Skiba - Niewinni (Live '82)




Do klika za tydzień :) 
czarT