Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Huun-Huur-Tu. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Huun-Huur-Tu. Pokaż wszystkie posty

sobota, 8 kwietnia 2017

Trop

     Jakkolwiek to nie zabrzmi, prace nad płytą trwają i będą trwały, do końca świata i jeden dzień dłużej. Jest to stan permanentny i stały. Zaczynam wątpić w możliwość jej skończenia, tym bardziej, że dzięki splotom okoliczności i "życzliwości" nieżyczliwych, zupełnie straciliśmy serce do materiału jak i sam materiał (a przynajmniej jego część za którą zapłaciliśmy). Walczy jeszcze Sułek i Marek, w jednym z nagrań zabrzmieliśmy przez chwilę jak Deep Purple i nie wiem czy cieszyć się, czy płakać, bo dzisiejszych Purpli nie lubię ... a raczej nie słucham to i nie kojarzę, za to stare nagrania znam na pamięć. Nadal nie gramy równo, czyli mówiąc po polsku, gramy nierówno, ja nie umiem już śpiewać, w związku z czym drę ryj jak opętany, co spotyka się z dezaprobatą, niemłodych już, zupełnie jak ja, kolegów. Ostatni z członków zespołu, wyzywany przez nas gówniarzem, właśnie przekroczył 50-tkę, z radością powitaliśmy go w tym gronie i choć przez mgnienie poczujemy wiekową solidarność grupową, bo już za trzy lata przejdziemy do ligi 60+ a on znowu będzie gówniarzem, przed 60-tką. Trwa też szukanie pomysłów na okładkę. Ponieważ motywem przewodnim płyty, taką idee fix, jest wilk i jego wilcze życie i wesoły koniec, naturalnym jest, że musi się też znaleźć na okładce jego podobizna, a nawet trop. Wilczego tropu nie trzeba było długo szukać, mam go na sobie. Pozostawił mi ją mój wewnętrzny wilk, gdy pewnego dnia mnie przeleciał ... chciałem wytłumaczyć, że oznacza to, iż po mnie przebiegł, a nie to co moglibyście sobie pomyśleć, przynajmniej ci z bujniejszą erotyczną wyobraźnią. Ten wilk wciąż potrafi kąsać, bo choć czasem sprawia wrażenie już oswojonego, to zdarza mu się jeszcze warczeć. Z wyciem różnie bywa ... zazwyczaj jedynie na koncertach. Ale wracam do tematu tropu. 
trop – drobna pieśń liturgiczna powstała w wyniku podkładania tekstu pod melodie śpiewu liturgicznego.
trop – w retoryce zastąpienie pewnego słowa lub wyrażenia innym – dla większej obrazowości, wyrazistości i skuteczności przekazu słownego.
trop – ślad zwierzęcia.
Chodzi o ślad zwierzęcia zwanego wilkiem, pozostałe znaczenia odrzucamy. Idąc więc tym tropem, tropu, jak wspomniałem, nie trzeba było długo szukać, bo mam go na sobie, naniesiony w sposób permanentny. 
I po długich namowach:
-Popozujesz goły do zdjęć? 
- O.K., kiedy ?)
zgodziłem się na chwilę zostać modelem.
Poniżej dwa zdjęcia które przeszły weryfikację wewnętrzną i zewnętrzną, wykonane Obywatelskimi siłami Sułka i Sarny (ale jego zdjęć nie widziałem, bo sarny jednak boją się wilków).

Kur..cze, zapomniałem kupić chleb

A ta (prawa) ręka nie jest moja, widać to po długości palców.
To ręka Pana Tadeusza i bez żadnych śmichów proszę ...

Się obrobi w Photoshopie i będę jak młody ... bóg :) Może będą na okładce ...

     Hmm, miałem napisać post o moim wewnętrznym poczuciu omnipotencji w pewnych sytuacjach, które jest najlepszą drogą do klęski w każdym w podejmowanym wyzwaniu, ale o tym może za tydzień ... bo czasem mimo wszystko mi coś wychodzi, lub też nigdy, gdy o tym zapomnę.
*****
Bieżący komentarz
Nowy kącik w którym czasem krótko skomentuję to, co dzieje się wokół, nie pozostając obojętnym politycznie, za co z góry przepraszam ... albo i nie ...

     Zirytowała mnie argumentacja "konieczności" zmiany KRS, bo nie jest, według tłumaczy słów Jarosława, reprezentatywna dla środowiska sędziowskiego z powodu bardzo małej obecności w niej sędziów sądów rejonowych. Idąc tym tropem rozumowania, można postawić tezę, że trzeba zmienić sejm, rząd, a w zasadzie samych posłów, bo nie jest on reprezentatywny dla suwerena. W sejmie zasiadają, w przytłaczającej większości, członkowie partii, a jaka część społeczeństwa należy do jakiejkolwiek partii? By była właściwa reprezentacja wszystkich środowisk, większość powinni stanowić bezpartyjni i odpowiednio proporcjonalnie: górnicy, hutnicy, pielęgniarki, lekarze i.t.d. Poza tym wszystkim, duża część parlamentarzystów to zawodowi, oderwani od normalnego życia, politycy, a jak część społeczeństwa to zawodowi politycy? Konieczne są za tym natychmiastowe zmiany, najlepiej jeszcze przed świętami.
*****
Raporty z przesłuchań
co w mych odtwarzaczach piszczy
*
Muzyka spod igły
czyli winylowy kąt
     Pierwszy solowy album Petera Tosha po odejściu z The Wailers, "Legalize It" z 1976 roku. Bardzo radykalny w swych poglądach i tekstach, był współautorem pieśni nad pieśniami, "Get up, stand up". Gdy na kolejne płycie The Wailers pojawił się napis, "Bob Marley & The Wailers", po prostu odszedł z zespołu, rozpoczynając karierę solową.
Peter Tosh - Legalize It
Peter Tosh -  Burial

     Przełomowy, genialny, pionierski, wielu przymiotników używano w stosunku do tej płyty. Miles Davis "Bitches Brew", płyta tworząca styl fusion, mocno elektryczna, a był to dopiero rok 1969. Jak to bywa przy świetnych, choć nie łatwych w odbiorze płytach, mam wrażenie, że nie zestarzała się do dziś ...
Miles Davis - Pharaoh's Dance
Miles Davis - Spanish Key

     Morawski, Waglewski, Nowicki, Hołdys ... to świnie, jednopłytowy projekt "Świnie" z 1985 roku. Bardzo dobra, choć chyba zapomniana płyta świetnych muzyków:
MWNH - Najmniejszy oddział świata
MWNH - Świnie

     Płyta z 1998 roku, ostatnia w dyskografii amerykańskiego Death, "The Sound Of Perseverance". Kapela która stworzyła death metal, wzniosła się na niej na wyżyny swych możliwości. Progresywna muzyka połączona z metalowym czadem i nieortodoksyjnym podejściem do śpiewu, a raczej wydobywania z siebie głosu. Smakowity kąsek dla fanów takiego grania, niestrawne danie dla całej reszty. Główną postacią w kapeli był Chuck Schuldiner, gitarzysta, wokalista autor tekstów i muzyki. Po jego śmierci (guz mózgu) w 2001 roku, kapela przestała istnieć. "The Sound of Perseverance" okrzykniętą najlepszą i najważniejszą płytą w historii death metalu, choć w chwili ukazania się padały zarzuty, ze jest zbyt jazzowa i melodyjna !!!!
Death - Spirit Crusher
Death - Painkiller


Muzyka codzienna
*
zazwyczaj samochodowa
czasem przed snem CD-kowa

     Płyta australijczyków, King Gizzard and the Lizard Wizard "Flying Microtonal Banana" z tego roku na długo zagościła w odtwarzaczu. Zachwyciła swym brzmieniem i podejściem do muzycznej materii. Motoryczna, niemal jak Hawkwind, psychodeliczna ... dla mnie powiew świeżości ze znanymi zapachami :) 
Moje ulubione nagrania:
King Gizzard and the Lizard Wizard - Melting
King Gizzard and the Lizard Wizard - Sleep Drifter
 
     Arvo Pärt, minimalizm muzyczny w partyturze i maksymalizm intelektualno-emocjonalny w odbiorze, wyciszenie budzące umysł, tak odczuwam tego estońskiego twórcę muzyki współczesnej. Płyta "Litany" wydana przez ECM w 1996 roku.
Arvo Pärt - Psalom
Arvo Pärt - Trisagion

     I kolejna odsłona przygody z Huun-Huur-Tu. Tym razem płyta z remiksami. Niektóre brzmią ciekawie, niektóre nie do przyjęcia, szczególnie te z rytmami techno ... Huun-Huur-Tu "Spirits From Tuva" z 2002 roku.
Huun-Huur-To - Mountain voice (da loop trance mix)
Huun Huur Tu — Legend (Payuta sitar mix)


Muzyka łazienkowa
Co chwilę, wraca na chwilę, bo Cobra ożyła :)
     Bywałem w łazience, ale bez muzyki.



Do klika za tydzień :) 
czarT






sobota, 25 marca 2017

.............

     Tam gdzie są skrajne emocje, tam kończy się myślenie. Nie zawsze pełnią rolę czynnika negatywnie wpływającego na nasze działania, ale zawsze wprowadzają pewien chaos. Dobrze jeśli związane są z chwilową rozrywką, gorzej gdy zaczynają kierować naszym życiem i wpływają na podejmowane decyzje. Znam je świetnie, bo stanowiły nieodłączny aspekt mego życia, i nie zawsze musiały być związane z podejmowanymi działaniami, czy efektami tych działań, czasem wystarczył mój wewnętrzny świat, gdy ten zewnętrzny okazywał się zbyt nudny. 
Stanowiły, były .... już nie stanowią i nie są? .....
Właśnie pojawiło się nowe "zawodowe" wyzwanie. Bez wahania w to wchodzę .... bo związane jest z muzyką i kulturą. Trzymajcie kciuki !!! ... by związane z tym emocje pozwoliły na efektywne i efektowne działanie :)
 
*****
Bieżący komentarz
Nowy kącik w którym czasem krótko skomentuję to, co dzieje się wokół, nie pozostając obojętnym politycznie, za co z góry przepraszam ... albo i nie ...

     Z ust młodego człowieka wypowiadającego się po zamachu w Londynie usłyszałem piękne zdanie , które wciąż powtarza echo w mojej głowie. Terroryzm to nie religia! Jak każdy ekstremizm ma swe źródło w ideologii walczącej o zmianę, świata, ideałów, moralności, ale jak każdy też ekstremizm, jest jej karykaturalnym wypaczeniem, którego dokonują ideolodzy, którzy wiedzą lepiej, wierzą bardziej, widzą więcej i.t.d., i.t.p. ...
    
*****
Raporty z przesłuchań
co w mych odtwarzaczach piszczy
*
Muzyka spod igły
czyli winylowy kąt
     Bardzo dobra płyta będąca zapisem koncertu Jane's Addiction z 1990 roku, "Live At The Hollywood Palladium 1990". Zespół trawiony konfliktami tuż przed rozpadem, muzycy skłóceni, ale muzyka wciąż fascynuje, wciąż jest w niej magia.
Jane's Addiction - Whores / 1% / No One's Leaving / Ain't No Right

     Norweska scena metalowa mieni się różnymi kolorami, tymi folkowymi też. Cóż o tym projekcie mówi Wikipedia? 
"Wardruna – norweski zespół muzyczny wykonujący folk i ambient, inspirowany nordyckim szamanizmem i runami fuþarku starszego. Założony w 2003 roku przez Einara „Kvitrafna” Selvika, byłego perkusistę blackmetalowego zespołu Gorgoroth. W jego skład wchodził także były lider tego zespołu, Kristian Eivind „Gaahl” Espedal, który w znacznej mierze odpowiadał za warstwę ideową Wardruny." Druga płyta zespołu "Runaljod - Yggdrasil" z 2013 roku. Ciekawe, niebanalne i wciągające atmosferą:

Wardruna - Fehu
Wardruna - Helvegen (The Way To Hel)

     Fleetwood Mac z najlepszego, według mnie, okresu swej działalności z Peterem Greenem, grający korzenny blues, najlepszy czarno-biały blues w historii. Fleetwood Mac "Mr. Wonderful" z 1968 roku:
Fleetwood Mac - Dust My Broom
Fleetwood Mac - Stop Messin Around
Fleetwood Mac - If You Be My Baby


     Ostatni album Johna Coltrane, nagrany tuż przed jego śmiercią a zrealizowany już po, "Expression" z 1967 roku. Wybitna postać, saksofonista, flecista, klarnecista, prekursor free jazu, inspirujący pokolenia muzyków.
John Coltrane - To Be 1/2
John Coltrane - To Be 2/2
John Coltrane - Expression

      Single, single, te też są w kolekcji. 
Ramones, szybko i na temat. Singiel z 1978 roku, na nim trzy nagrania:
Ramones - Do You Wanna Dance?
Numer extra, który nie ukazał się na żadnej regularnej płycie (tylko taką wersję znalazłem w necie):
Ramones - It's Long Way Back To Germany
Ramones - Cretin Hop

     The Clash "Remote Control and London's Burning ... Live version ... in mono ... for the first time":
The Clash - Remote Control
The Clash - London's Burning

Muzyka codzienna
*
zazwyczaj samochodowa
czasem przed snem CD-kowa

     W samochodzie nadal okresowo bluesowo. Płyta z 1984 roku, "Leszek Winder Blues Forever". Przy takim składzie, płyta muzycznie jest bardzo dobra, nagrana "na żywo" w ciągu trzech dni. Tylko brzmienie, typowe dla lat 80-tych w naszym blues-rocku, niczym nie odbiega od innych płyt, a to mnie już drażni
Leszek Winder - Rock Me Now
Leszek Winder - Blues o smierci

     Folk tuwiński nadal mnie fascynuje i ta fascynacja trzyma się mnie i mego samochodowego odtwarzacza.  Huun-Huur-Tu "The Orphan's Lament".  Płyta wciska w fotel pierwszym numerem ...
Huun-Huur-Tu - Prayer
Potem jest folkowo, ale czasem można prześledzić technikę śpiewu alikwotowego sauté (ten niesamowity przyświst):
Huun-Huur-Tu - Borbanngadyr   
Huun-Huur-Tu - Sygyt

      W niedzielny poranek, znowu zawitali perfekcyjni wokalnie, kameralni The King's Singers. Tym razem płyta z "nocnymi" pieśniami Schuberta, Brahmsa i Rheinbergera "Nightsong" z 1997 roku. W linku koncert ...
The King's Singers - Live at the BBC Proms


Muzyka łazienkowa
Co chwilę, wraca na chwilę, bo Cobra ożyła :)
     Całą paletę bluesowych wpływów usłyszymy w muzyce Shermana Robertsona. Ten pochodzący z Louisiany, amerykański gitarzysta i wokalista, jak to ktoś ładnie napisał, składa się w części z zydeco, w części z swamp bluesa z elektrycznego bluesa i rhythm and bluesa. Niezła składanka. Muzyka z pewnością żywiołowa, choć jednak nie porywająca. Płyta z 2005 roku, Sherman Robertson "Guitar Man - Live":
Sherman Robertson - Dust My Broom
Sherman Robertson - Guitar Man



Do klika za tydzień :) 
czarT





sobota, 18 marca 2017

Ciemna strona

     Jak pogodzić się z tym, gdy pewnego dnia odkrywasz, że w Tobie również są ciemne zaułki i zakamarki, że budowany w sobie obraz ciepłego dobrego i empatycznego człowieka ma jednak rysy, że gdzieś czai się zło. Gdy nie pomaga już standardowa "technika" zaprzeczania i wypychania pewnych zdarzeń w mroki niepamięci, odgradzanie się murem zapomnienia od niewygodnych wspomnień. Niestety z czasem ten mur kruszeje, i te niewygodne wspomnienia wracają. Zdajesz sobie sprawę, że twój obraz, który tworzyłeś w sobie od lat, jest niepełny, bo choć są na nim półcienie, brak głębokiego cienia a nawet mroku, który jednak gdzieś w Tobie egzystuje. Konstatacja, że krzywdzisz jednak ludzi, że to potrafisz, że nie zawsze żałujesz, że zło też Cię buduje, że jest częścią Twej osobowości, może być bardzo niemiła, wręcz nie do przyjęcia. Ale jeśli to w Tobie jest, to przed tym nie uciekniesz. Walcząc z tą myślą, nie akceptując tej strony swej osobowości, wypychając ją poza obręb swych świadomych działań, nie zyskasz spokoju, nie zniszczysz przeciwnika, za jakiego tę swą istotę uważasz. Pozostaje przecież podświadomość a ona odzywa się w w nieprzewidywalny czasowo i objawowo sposób. Taka ucieczka przed samym sobą, brak akceptacji dla tej części swej natury nie jest zapowiedzią sukcesu, zazwyczaj jest skazana na porażkę. 
     Warto czytać książki, by niespodziewanie w przesyconym Freudowską ideą "Czarnoksiężniku z Archipelagu" Ursuli K. Le Guin, znaleźć odpowiedź, znaleźć sposób. Nie uciekać przed mrokiem, zawrócić i stawić mu czoło, by w błysku zrozumienia pojąć, że jest integralną częścią Ciebie i zamiast walczyć, wchłonąć i zaakceptować ...

*****
Bieżący komentarz
Nowy kącik w którym czasem krótko skomentuję to, co dzieje się wokół, nie pozostając obojętnym politycznie, za co z góry przepraszam ... albo i nie ...

     Uspokajając emocje  jakie budzą działania naszych politycznych "elit" (nawias nieprzypadkowy, bo mam wrażenie, że to margines a nie elity), coś z zupełnie innej beczki.


     

*****
Raporty z przesłuchań
co w mych odtwarzaczach piszczy
*
Muzyka spod igły
czyli winylowy kąt
     Alternatywny Jane's Addiction to jeden z moich ulubionych zespołów. W 1997 roku ukazała się kompilacyjna płyta "Kettle Whistle Extracts", zawierająca wersje demo, alternatywne wersje starszych nagrań, nagrania koncertowe i parę nowości. Na tej płycie w co najmniej dwóch nagraniach wziął udział Flea.
Jane's Addiction - Kettle Whistle
Jane's Addiction - Oceansize (Demo)

     Debiut The Smith na polskim winylu, wydanym przez Tonpress. Zadziwiająco dobre tłoczenie, muzyka bez przebojów i młody głos Morrisseya. Producentem płyty był John Porter. The Smiths "The Smiths".
The Smiths - Reel Around The Fountain
The Smiths - Still Ill

     Ostatnia płyta Pink Floydów której mogę słuchać bez żadnych zastrzeżeń. Pink Floyd "The Wall". Trwają spory, czy jest to płyta Floydów, czy Watersa. To jest po prostu kawał dobrej muzyki z przesłaniem, jeden z najpiękniejszych i najlepszych koncept-albumów w historii rocka. Przyznam, że nie potrafię słuchać pojedynczych utworów z tej płyty, czuję niedosyt. Dopiero wysłuchanie całości daje pełną satysfakcję.
Pink Floyd - Mother
Pink Floyd - Don't Leave Me Now
Pink Floyd - Hey You

      Frank Zappa, największy prześmiewca w historii rocka. Płyta z 1969 roku, na płycie tacy muzycy jak Captain Beefheart czy Jean Luc Ponty. "HOT RATS":
Frank Zappa - Willie The Pimp
Frank Zappa - It Must Be A Camel



Muzyka codzienna
*
zazwyczaj samochodowa
czasem przed snem CD-kowa
      The Dead Weather "Sea Of Cowards" z 2010 roku, druga płyta w dyskografii tej supergrupy. Muzycy z różnych alternatywnych formacji, bez napinania się i zbędnych ambitnych deklaracji, spotkali się i nagrali parę utworów na pierwszą płytę i ... tak to się zaczęło. Prosta alternatywna muzyka pełna zgrzytów i brudnych dźwięków, z motorycznie kombinującym Jack'iem White'em na perkusji. Płyta pozostała na dłużej w odtwarzaczu ...
The Dead Weather - Blue Blood Blues
The Dead Weather - I Can't Hear You
The Dead Weather - No Horse

     Kolejny tuwiński artysta, zespół Huun-Huur-Tu. Muzuka czysto folkowa, bez rockowych naleciałości jak w Yat-Kha. Też operują śpiewem gardłowym a tę płytę nagrali w Holandii z Sainkho, eksperymentalną piosenkarką z Tuwy, również używającą tej techniki. Huun-Huur-Tu feat. Sainkho "Mother-Earth! Father-Sky!" z 2008 roku.
Huun Huur Tu & Sainkho Namtchylak - Ergim Syaryym (Song of Hope)
Huun Huur Tu - Daglarym (Dağlarım) (My Mountains)

     Muzycznie i mentalnie pozostałem w Rosji, choć podejście do muzyki diametralnie różniące się od powyższego. Łojący niemiłosiernie Boney Nem, gdzie do dość hałaśliwym gitarom towarzyszy zachrypnięty głos à la W.Wysocki tylko ... bardziej, charczący gardłowo na pograniczu fizycznej wytrzymałości słuchu, nerwów i strun głosowych. Бони НЕМ "Тяжелые песни о главном -1"
Бони' Нем - Бурато (качество)
I ulubiona przeze mnie pieśń z tej płyty:
Бони НЕМ - Течет Волга


     Muzyka trochę z wyprzedzeniem. Na jednej płycie z serii "Polish Early Music" Bartłomiej Pękiel "MIssa Paschalis" i Grzegorz Gerwazy Gorczycki "Missa Rorate Coeli". Piękne harmonie wokalne okresu baroku. Grzegorz Gerwazy Gorczycki nazywany jest nawet polskim Händlem.
Bartłomiej Pękiel, Missa Paschalis: Kyrie 
Grzegorz Gerwazy Gorczycki, Missa Rorate: Agnus Dei



Muzyka łazienkowa
Co chwilę, wraca na chwilę, bo Cobra ożyła :)
     Skibiński Winder Super Sessions, wybór nagrań z koncertów w 1982 roku. Oprócz wymienionych w tytule w płycie grają i śpiewają m.in: Ryszard Riedel, Martyna Jakubowicz, Irek Dudek, Michał Giercuszkiewicz, Janusz Niekrasz, Jerzy Piotrowski oraz Andrzej Nowak, Marek Kapłon, Krzysztof Ścierański  i zespół Dżem. Bluesowe tuzy. Ciekawa kompilacja, w której (moim zdaniem wokalnie odstaje Irek Dudek, ale jego głosu nigdy nie lubiłem) najlepsze są polskie covery i są moi ukochani "Niewinni" ...
 Riedel i Skibinski - Blues na powitanie
 Dżem + Skiba - Niewinni (Live '82)




Do klika za tydzień :) 
czarT